Mis,- en gebruik van de staat: twee voorbeelden uit de geschiedenis. Toen de nazi’s in de jaren ’30 en ’40 van de vorige eeuw de macht grepen in Duitsland en Europa konden zijn hun vernietigende en duivelse plannen vormgeven door daarvoor de staat en het staatsapparaat van overheidsfunctionarissen met bijbehorende bureaucratie te gebruiken. In Nederland bijvoorbeeld hadden wij, als georganiseerd volkje, het bevolkingsregister waarin wij de registratie van gegevens van burgers aardig op orde hadden voor die tijd. We hadden daarnaast een behoorlijk ontwikkelde ambtenarij die de taken van de overheid uitvoerde. Nadat de nazi’s in de meidagen van 1940 ons land veroverden, konden ze daar gebruik van maken. Wat ze ook dankbaar deden. In ons land woonden waarschijnlijk zo’n 140.000 Joden aan het begin van 1940, waarvan er in de oorlogsjaren 101.800 zijn weggevoerd en omgekomen. Dat betekent dus dat 77% van de Joden in ons land in de oorlogsjaren zijn verdwenen. Een verschrikkelijk percentage, temeer daar in vergelijkbare (buur)landen dat percentage heel wat lager ligt: in België gaat het om 60% van de Joden, in Denemarken om 1,3%, in Frankrijk 26%, in Duitsland zelf om 55% (1). Dit is natuurlijk niet alleen toe te schrijven aan ons geheel van wetgeving, organisatie en uitvoering daarvan binnen ons staatsbestel, maar het is wel een factor die heeft bijgedragen aan dit verschrikkelijke drama. Het systeem was geschikt voor genocide en werkte ‘efficiënt’ om de opsporing, registratie en deportatie van Joden ‘soepel’ te laten verlopen.
Een ander voorbeeld van het gebruik en misbruik van de staat komt uit 2016. In dat jaar maakten de media melding van een poging tot een staatsgreep in Turkije en de beelden van vliegtuigen boven Ankara en tanks in de straten van Istanbul verschenen op internet en tv. Ook de oproep van president Erdogan aan zijn bevolking om de straat op te gaan en in opstand te komen, werd getoond. Korte tijd is er een gespannen situatie van burgers die tegenover militairen staan; wat zal er gaan gebeuren en hoe zal dit aflopen? Een dag of wat later heeft de regering van president Erdogan de macht weer in handen, maar de rust keert niet weer. Erdogan trekt in de tijd na de coupe-poging de macht verder naar zich toe. Er worden duizenden mensen gearresteerd. Amnesty International spreekt over 90.000 mensen die zijn vastgezet. Zo’n 110.000 mensen worden ontslagen of uit hun functie gezet. De media wordt stap voor stap onder staatstoezicht gebracht; meer dan 250 mediakanalen worden onder dwang gesloten en vergunning worden ingetrokken. We zien de beelden van duizenden professoren, soldaten, journalisten en activisten, die gearresteerd worden door de politie en afgevoerd worden naar een gevangenis in de weken na de mislukte staatsgreep bijna dagelijks. Deze mensen hebben natuurlijk lang niet allemaal meegewerkt aan de staatsgreep. Het is een zuivering van ongewenste elementen in de maatschappij; ongewenst in de ogen van Recep Erdogan dan wel te verstaan. Kan dit dan zomaar? Ja, de ooit op legitieme wijze verkozen president die zich meer en meer ontpopt als dictator, maakt simpelweg gebruik van het bestaande staatsapparaat. Alle arrestanten worden immers gearresteerd door politieagenten en rechercheurs, die al jaren in dienst staan van de overheid. Het staatsapparaat wordt gebruikt om nieuwe wetten in te voeren die de vrijheid van burgers en de democratische verworvenheden meer en meer inperken en ambtenaren werken er aan mee, zoals ze dat altijd hebben gedaan, ten dienste van de politiek.
En natuurlijk, niet alle agenten, ambtenaren, soldaten en lagere overheidsfunctionarissen in het bezette Nederland van de jaren '40 of in Turkije in 2016 waren of zijn fanatieke nazi’s of aanhangers van Erdogan. Velen deden gewoon hun werk en hielden zich daarbij netjes aan de wetten van het land. Dat werd van hen verwacht en dus deden ze dat; het was zelfbescherming, trouw, plichtsbesef en wellicht angst dat hen dreef. De ultieme dictator. De Bijbel spreekt ook over een dictator. Een dictator die zal komen en die alle andere voorgaande dictatoren zal doen verbleken. Dit is de antichrist die aan het einde van de tijd op het toneel verschijnt. Hij zal de wereld in een ijzeren greep houden en regeren met harde hand. Alle tegenstand zal hij uitroeien en hij zal het volk van God en de kinderen van de Allerhoogste vervolgen en onderdrukken. In het begin zal het, zoals zo vaak, mooi lijken. Ja, geweldig zelfs; de antichrist zal grote dingen doen en de mensheid versteld doen staan. Maar het zal niet zo blijven. Zijn duivelse plannen zullen de wereld uiteindelijk in het verderf storten.
In mijn overtuiging zal deze antichrist daarbij, net als andere dictators door de tijden heen, gebruik gaan maken van het overheidsapparaat. Hij zal deze inzetten om zijn plannen te verwezenlijken. Net als in de aangehaalde voorbeelden zal hij de bureaucratie en de ambtenarij gebruiken om met ijzeren vuist te regeren. Om zo de touwtjes nog strakker in handen te krijgen, zodat niemand meer ongecontroleerd en vrij zijn gang zal kunnen gaan. Hij zal gebruik en misbruik maken van bestaande wetgeving en zelf wetten uitvaardigen die zijn bewind de schijn van legitimiteit zullen geven. Zo zal hij vrij zijn om te kunnen doen wat hij wil. Openbaring 13 is een hoofdstuk in de Bijbel dat daar in ijzingwekkende woorden over spreekt. Het beschrijft een beest, de antichrist, dat aanvankelijk bewonderd wordt en waarvan iedereen onder de indruk is. De mensen zeggen: ‘wie is gelijk aan het beest? Wie kan het tegen hem opnemen?’ Hij en de draak die hem voortbrengt en hem de macht geeft (de duivel), zijn niet te stoppen en de macht over de wereld wordt hen gegeven. Maar dan zal deze antichrist de duimschroeven aandraaien. Hij zal, met behulp van een ander ‘beest’ iedereen in de wereld dwingen hem te aanbidden. Vers 12 zegt letterlijk dat het tweede beest ‘de aarde en alle mensen die erop leefden dwong om het eerste beest te aanbidden.’ Ook zorgt dit tweede beest voor een merkteken dat iedereen moet dragen, zo lezen we in vers 16. Zonder dit merkteken is het onmogelijk om te kopen en te verkopen. Het merkteken maakt je kortom een burger die mee kan doen in de maatschappij met alles wat daarbij hoort. Het niet hebben van het merkteken betekent verstoting, vervolging en de dood. Dit tweede beest wordt door veel theologen gezien als een valse profeet of een valse religie, maar het heeft ook sterk trekken van een totalitaire staat die via religie probeert de absolute macht te grijpen. Hoe dan ook, het beeld is duidelijk: de antichrist zal gebruik maken van het systeem van wereldlijke overheden en zal daarbij dit systeem in zijn voordeel gebruiken, manipuleren en aanpassen, zodat hij kan doen wat hij wil. Zullen allen die daarbinnen werken daarmee fanatieke aanhangers van hem zijn? Waarschijnlijk niet. Maar ja, je doet je werk, je hebt je plicht en misschien durf je uit angst geen andere keuzes te maken. Je bent immers in de eerste plaats verantwoordelijk voor je eigen leven en de mensen om je heen? Verzet helpt toch niet. Je hebt er alleen maar jezelf en de mensen die jou dierbaar zijn mee. Met ijzeren vuist zal de antichrist op deze manier hard en meedogenloos regeren in een steeds verder gecontroleerde samenleving waarin niemand meer privacy heeft en alles overal geregistreerd staat. Het systeem maakt het mogelijk.
Ontwikkelingen in de Nederlandse samenleving. 21 maart 2018, nog minder dan een maand van nu, mogen wij naar de stembus in ons landje. Gemeenteraadsverkiezingen. Een democratische verworvenheid waar we zuinig op moeten zijn. Dat blijkt ook wel weer uit het bovenstaande. We mogen dan ook onze stem laten horen over het ‘referendum over de sleepwet,’ of zoals de overheid het noemt ‘het referendum Wiv 2018,’ waarbij Wiv staat voor: wet inlichtingen,- en veiligheidsdiensten. Deze wet geeft de overheden via de inlichtingen en veiligheidsdiensten van ons land verregaande mogelijkheden om haar burgers te monitoren. Er wordt de mogelijkheid geschapen dat de inlichtingen,- en veiligheidsdiensten al het dataverkeer in je telefoon, in je e-mail en van je internetgebruik kunnen afluisteren, inzien en opslaan. Ook als je niet verdachte bent. Deze zogenoemde ‘sleepnet-constructie’ kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat je wordt afgeluisterd als er in jouw wijk toevallig iemand woont die op de radar van deze veiligheidsdiensten staat als verdachte. Verder mag hacken op alle geautomatiseerde apparaten binnen deze wet (telefoon, PC, etc.). Er mag een geheime DNA-bank aangelegd worden waar iedereen in kan worden opgenomen en data in Nederland verzameld, mag met buitenlandse diensten worden gedeeld, zonder eerst geanalyseerd te zijn (2).
Deze wet maakt het dus mogelijk dat er verregaande controle komt op onze vrijheid en privacy. Nou, wordt er wel gezegd dat als je niks te verbergen hebt, dit toch niets uitmaakt. Zo verklein je de kans op aanslagen en misschien kun je je zo zelfs wel voorkomen. Dat is toch ook belangrijk. Persoonlijk twijfel ik erg aan dit argument, maar hoe je hier verder over denkt, in mijn optiek is het gevaar van misbruik levensgroot als het aankomt op deze wet. En nou zal de overheid van dit moment daar geen misbruik van maken, maar je legt wel een basis voor potentieel misbruik. Als er ooit iemand komt met kwade intenties, is deze wet een prima middel om te gebruiken voor je eigen kwade doeleinden. Als je op dat moment toevallig aan de verkeerde kant van het dan geldende beleid staat, heb je met deze wet een heel groot probleem. Niet dat alle agenten, al het personeel in dienst van de veiligheidsdiensten, rechercheurs en ambtenaren, allemaal kwaadaardige onderlingen van het systeem zullen zijn. Maar ze zullen waarschijnlijk wel gewoon hun werk doen, zoals mensen altijd gedaan hebben en zij die wel kwaad willen zullen daarvan gebruik maken. Dat klinkt wellicht duister, maar het kan gebeuren. Dat heb ik hier aangetoond; de geschiedenis, ook de recente, laat de voorbeelden ervan zien. En het zal ooit ook zo gaan gebeuren, dat leert ons de Bijbel in het Nieuwe Testament als zij spreekt over antichrist.
De reden dat ik dit artikel dan ook schrijf is dat ik mij hierover zorgen maak. Onze vrijheden en democratische rechten en plichten worden meer en meer uitgehold en opgeofferd voor de illusie van veiligheid en orde. We leven inmiddels in een systeem waarin we een weinig democratische Europese superstaat aan het optuigen zijn die steeds verder en verder van de burgers af komt te staan, maar tegelijkertijd steeds meer macht krijgt. We leven in een land waarin je niet vrij meer beschikking hebt over je lichaam en je organen, als je dat niet aangeeft bij de overheid. Straks leven we misschien daarbij ook nog in een land dat verregaand ons recht op privacy inperkt met een wet die er om smeekt om misbruikt te worden. Dat is zeer zorgelijk.
Soms denk ik wel eens: als de antichrist verschijnt hebben wij de rode loper al voor hem uitgelegd. Hij hoeft alleen nog maar naar binnen te lopen.
NB: dit artikel is eigendom van Roelof Ham. Niets hieruit mag zomaar overgenomen, gekopieerd of gebruikt worden, tenzij met toestemming van de auteur zelf. Het spreekt vanzelf dat er altijd naar verwezen mag worden in andere publicaties, links en dergelijke, mits volgens de daarvoor gangbare regels van bronvermelding. Neem bij twijfel eerst contact op met de auteur (zie contact).