december 2021 - Dit artikel is ook in Het Zoeklicht verschenen in december 2021
Een heftig jaar 2021 was een heftig jaar waarin de natuur compleet van slag leek. Zo waren er deze zomer dichtbij huis overstromingen in Duitsland, België en Zuid-Limburg. Deze noodlottige gebeurtenis kostte aan minimaal 224 mensen het leven en veroorzaakte vele miljarden aan schade.[1] Verder van huis waren er als gevolg van overvloedige regenval overstromingen in landen als China en India. Tegelijkertijd waren er ook plaatsen die te maken hadden met extreme droogte. Het zuidwesten van de VS bijvoorbeeld. Al jaren is het daar veel te droog en ook 2021 was opnieuw weer een recordjaar. Inmiddels is het zo ernstig dat boeren in sommige gebieden geen gewassen meer kunnen verbouwen en dat vee naar andere staten moet worden verplaatst, omdat er geen water en gras meer voor hen is tijdens de droge zomers. Dit is een gigantisch probleem omdat een derde van alle voedselproductie in de VS uit deze regio komt. Daarnaast was 2021 veel te warm. In Zuid-Europa werden temperatuurrecords verbroken en ook in Siberië was het veel te lang veel te heet. In het noordwesten van de VS en het zuiden van Canada werden deze zomer zelfs temperaturen van bijna 50 graden Celsius gemeten (49,6 in Lytton British Columbia bijvoorbeeld). Als gevolg van deze extremen ontstonden gigantische bosbranden die hele dorpen en natuurgebieden in de as legden. Een van de meest indrukwekkende dingen die ik dit jaar heb gezien was een reportage over blusvliegtuigen in Zuid-Frankrijk. Ik zie de surrealistische beelden nog voor me van vliegtuigen afgeladen met bluswater vliegend over zwembaden vol toeristen tegen een achtergrond van bruine, oranje en geelgekleurde luchten. Maar 2021 kende niet alleen extreem weer. Er waren ook vulkaanuitbarstingen. Zo ontstond op IJsland ineens de nieuwe vulkaan Fagradalsfjall en meer recent barstte de Cumbre Vieja op het Canarische eiland La Palma uit. Verder waren er aardbevingen op Haïti, in Mexico, nabij Fukushima in Japan en op Kreta. En dit is verre van een compleet overzicht. Het is slechts een bloemlezing van alles wat gebeurde in 2021.
De rede van de laatste dingen Tijdens zijn leven op aarde spreekt onze Heer Jezus in zijn ‘rede over de laatste dingen’ over de tijd voorafgaand aan zijn terugkomst. Je kunt dit lezen in Matteüs 24 en Lukas 21. De Heer geeft in beide gedeeltes aan dat in de laatste dagen de natuur van slag zal zijn. Matteüs 24: 7 zegt: ‘…en er zullen hongersnoden zijn en besmettelijke ziekten en aardbevingen in verscheidene plaatsen.’ En in Lukas 21: 11 staat: ‘…er zullen grote aardbevingen zijn in verschillende plaatsen, hongersnoden en besmettelijke ziekten. Er zullen ook verschrikkelijke dingen en grote tekenen vanuit de hemel plaatsvinden.’ De natuur zal uit zijn lood komen te staan, mensen zullen hongerlijden, ziektes zullen uitbreken en de hemel zal van slag zijn. Kijk om je heen: 2021 schotelde het ons allemaal voor.
Rampen zijn er altijd geweest? Wellicht zijn er mensen die hun twijfels hebben bij deze bewering. Ik kan het me voorstellen, want ik kende die twijfels zelf ook lange tijd. Ik ben in de gelukkige omstandigheid groot geworden dat ik van kindsbeen af vertrouwd ben met de terugkomst van Jezus. In de gemeente waar ik opgroeide werden regelmatig Zoeklicht-avonden gehouden, mijn voorganger was oud-directeur van Het Zoeklicht ds. Henk Schouten en bij ons thuis lazen wij de boeken van Hall Lindsey en anderen van haver tot gort. Ik was als tiener erg gefascineerd door alle inzichten en opvattingen rondom de eindtijd en de tekenen die daarbij hoorden. Een vast onderdeel daarvan was de verwijzing naar de rampen, die - zoals ik beschreef - in de eindtijd zullen toenemen. Met statistieken en overzichten werd er dan bijvoorbeeld aangetoond dat er meer aardbevingen waren geweest dan ooit tevoren. Ik had daar moeite mee, want het ene jaar is het andere niet en uitzonderingen zullen er altijd zijn. Daarnaast besefte ik me dat er in de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw veel meer en veel beter gemonitord werd op natuurrampen dan in de eeuwen ervoor. Er werd simpelweg meer geregistreerd en door de nieuwsmedia ook meer gerapporteerd. Geen wonder dat het leek alsof er meer rampen plaatsvonden. Vanuit mijn interesse in de geschiedenis wist ik dat er veel rampzaligere jaren, decennia en zelfs eeuwen waren geweest als het aankwam op natuurrampen en extreem weer. Rampen als teken van de tijd vond ik weinigzeggend. Dat is ook de reden waarom ik het begrijp wanneer mensen nu net zo reageren op mijn bovenstaande verhaal. Toch ben ik zelf met de tijd van mening veranderd en durf ik hier nu met overtuiging te schrijven over het toenemende aantal rampen en over de op hol geslagen natuur als teken van de tijd. De data zijn onomstreden helder: er zijn meer extremen in het weer dan op enig ander moment sinds we zijn begonnen te meten. Het is geen kwestie meer van perceptie of beter rapportage. De gevolgen van deze extremen zijn rampen van overstromingen, bosbranden, droogte, hitte, etc. en omdat de records blijven sneuvelen nemen ook deze rampen toe. Het ene jaar (2019) horen we van Kaapstad dat zonder water dreigt te komen, het andere jaar (2016) worden Nederlandse dorpjes verwoest door hagelstenen zo groot als vuisten. Weer andere jaren (2019 meerdere malen, 2015 bij Heusden) trekken er tornado’s over ons landje of richten valwinden enorme schade aan (dit jaar nog). Dan is het Australië dat zwaar getroffen wordt door bosbranden (2019/2020), Jakarta dat onder dreigt te lopen (2019) of het bericht dat de eerste (nu nog onbewoonde) eilandparadijsjes in de Grote Oceaan door het water verzwolgen zijn als gevolg van zeespiegelstijging (2019). Het gaat maar door. Ja, er zijn altijd rampen geweest, maar in deze frequentie en met deze intensiteit niet. Zelfs verzekeraars waarschuwen ons dat we nog maar aan het begin staan van deze ontwikkeling.[2] Het gaat niet meer om een uitzonderlijk jaar of een uitzonderlijke paar jaar, men spreekt over rampdecennia en zelfs over rampeeuwen. Dit alles is niet meer af te doen als toeval en ook niet meer toe te schrijven aan betere registratie en snellere rapportage.
Hoe moeten we dit duiden? In de rede over de laatste dingen noemt de Heer dit alles ‘het begin van de weeën’ (Matteüs 24: 8). Daarmee verwijst Hij naar een bevalling. Die begint met weeën die in intensiteit toenemen, totdat het nieuwe leven in de wereld is gekomen en het kindje is geboren. Daarmee wil onze Heer uitdrukken dat de wereld eerst ook door soortgelijke ‘geboorteweeën’ heen moet voordat de nieuwe hemel en aarde er zullen zijn. Geboorteweeën die relatief rustig beginnen, maar die steeds heftiger, intenser en frequenter worden naarmate het moment van zijn terugkomst dichterbij komt. Het moet ons dus niet verbazen dat we dit letterlijk zien gebeuren in de rampen die ons treffen. Rampen als gevolg van extreem weer zijn een van de weeën, een van de tekenen van de tijd, waarin we zien dat de komst van de Heer nabijkomt. En dat mag ons ondanks alle ellende, hoop geven. Jezus zegt immers niet: als je deze dingen ziet, raak in paniek en verlies je verstand in wanhoop. Nee, Hij zegt: ‘Wanneer nu deze dingen beginnen te geschieden, kijk dan omhoog en hef uw hoofd op, omdat uw verlossing nabij is (Lukas 21: 28).’
De vele rampen die ons mensen treffen zijn verschrikkelijk en soms slaat ook mij de schrik om het hart, maar de Heer heeft het 2000 jaar geleden al voorzegd. Het is het begin van de weeën en het is daarmee een laatste waarschuwing aan de wereld om tot inkeer te komen en de genade aan te nemen die nu nog vrijelijk stroomt vanaf het kruis van Golgotha. Voor ons die geloven is het tijd om onze hoofden op te heffen en omhoog te kijken, want onze verlossing is nabij! Wanhoop daarom niet, maar houd je vast aan die hoop en aan die Heer. Maranatha, Jezus komt!
Niets uit dit artikel mag worden zonder uitdrukkelijke toestemming van Roelof Ham worden overgenomen, gekopieerd of gebruikt worden. Uiteraard mag volgens de gangbare regels van bronvermelding er wel naar verwezen worden in andere publicaties. Neem bij twijfel eerst contact op via het contactformulier.