Dit artikel heeft eind 2022 ook in Het Zoeklicht gestaan.
Wij leven een land dat in rap tempo verandert en niet ten goede. Een groot deel van onze maatschappij drijft steeds verder af van wat God als goed en rechtvaardig omschrijft in zijn Woord. De verwijdering en animositeit ten opzichte van God, het geloof en de volgelingen van Jezus worden groter. Bijbelgetrouwe christenen als wij worden in toenemende mate onverdraagzaamheid en starheid verweten. We worden weggezet als gek, ouderwets en niet serieus meer te nemen. Het zou mij niet verbazen als dit in de toekomst zomaar zou kunnen leiden tot aantijgingen en zelfs aanklachten tegen christenen en christelijke leiders voor discriminatie en het aanzetten tot haat.[1] In deze nieuwe serie van artikelen wil ik stilstaan bij wat deze ontwikkeling voor ons betekent en gaat betekenen. Nu eens niet vanuit maatschappelijk of Bijbels profetisch perspectief, maar heel praktisch in de vraag: hoe blijven wij staande in een steeds goddelozer wordende wereld die steeds minder ruimte geeft aan ons die God liefhebben en die de Bijbel als absolute waarheid, leidraad en bron van goed en kwaad willen nemen in ons leven?
Geloof Leven in een steeds goddelozere wereld is een uitdaging voor de kinderen van God. Aan de ene kant val je steeds meer buiten de boot en ben je de vreemde eend in de bijt, terwijl aan de andere kant de wereld met haar opvattingen en verleidingen aan ons trekt. Neem bijvoorbeeld de vrije en verdorven omgang met seksualiteit, pornografie en relaties. Dit is ook binnen de kerken voor velen een valkuil en verleiding. Of denk aan onze kijk op bezit, ons consumentisme en de eigenwaarde die wij menen te verkrijgen uit materialistische verworvenheden. Ook dat heeft vat op gelovigen overal om ons heen. Van onszelf zijn wij niet sterk genoeg om aan dit soort verleidingen weerstand te bieden, zoveel is duidelijk. En wij zijn al helemaal niet wijs genoeg om een weerwoord te hebben op alle zogenaamde moderne en progressieve inzichten die overal worden uitgedragen. Alle mensen zijn en blijven beperkte zondaren en zullen steeds weer struikelen in zonden, ook wij. Romeinen 3 vers 10 & 11 formuleert terecht: ‘Er is geen mens rechtvaardig, ook niet één, er is niemand die verstandig is, er is niemand die God zoekt.’ We kunnen het niet uit onszelf. Wij hebben God nodig en de verlossing van Jezus. Staande blijven is dus alleen mogelijk op en door het geloof dat ons geschonken wordt. Jezus zegt: ‘Als iemand niet geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk van God niet binnengaan. Wat uit het vlees geboren is, is vlees; en wat uit de Geest geboren is, is geest. Verwonder u niet dat ik tegen u gezegd heb: U moet opnieuw geboren worden (Johannes 3: 5-7).’ Zonder Jezus zijn we reddeloos verloren, juist in de goddeloze wereld van onze tijd. In Hem alleen, uit genade, kunnen wij de weg van geloof gaan. Dit geloof is een liefdevol geschenk van God dat in mensenharten komt als zij zich hieraan overgeven.
Leven in overgave, toewijding Deze overgave is geen verdienste. Het is je hart openen voor de Heer, je eigen ik opzijzetten en erkennen: Hij is Heer, ik heb Hem nodig, want ik ga als zondaar zonder Hem verloren. Ik mag daarom mijn oude ik achterlaten en opstaan tot een nieuw leven. Een nieuw leven waarin Christus centraal staat, of zoals Galaten 2: 20 het zegt: ‘Ik ben met Christus gekruisigd: en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij.’ Dit is de weg van bekering. Het hele Nieuwe Testament, van de evangeliën tot Openbaring, getuigt hiervan. Maar het is niet alleen de weg naar redding, het is tevens het grondpatroon van heiliging en volharding; het basispatroon van verlossing is ook het grondpatroon van het leven in Christus daarna. Zoals we eens met Hem zijn begraven en opgestaan (Rom. 6: 4), zo mogen wij elke dag opnieuw weer onze identiteit in Hem funderen en vormgeven. Wij mogen leven in zijn Naam, niet voor onszelf, niet uit onszelf, maar voor en uit Hem door zijn genade en met behulp van de Heilige Geest.
Dit alles is misschien overbekend voor u, maar het kan niet genoeg worden benadrukt. Het is van het allergrootste belang als we nadenken over hoe we staande kunnen blijven in een steeds goddelozere tijd. Staande blijven is voor een christen enkel mogelijk in de Heer Jezus Christus en dat vraagt dagelijks overgave en toewijding, zoals ooit bij onze bekering. Dagelijks. Doen we dat niet, dan steekt ons oude ik al snel weer de kop op en zullen we makkelijk(er) verleid worden door het duister. De Heer Jezus zelf waarschuwt ons hiervoor in de Bergrede met de woorden: ‘Waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn (Matteüs 6: 21).’ Als je hart uitgaat naar aardse zaken, naar dingen van jezelf, komt het niet goed. Strek je daarom uit naar Jezus! Helaas lukt velen dat vandaag de dag niet en daardoor worden we slap. We laten ons als christenen dan net zo opslokken door het leven met al haar (aanlokkelijke) verleidingen als vele anderen in het vrije en rijke Nederland waar alles kan en alles mag. Het gaat dan precies zoals Johannes 3: 20 & 21 uitleggen: ‘Ieder die kwaad doet, haat het licht en komt niet tot het licht, opdat zijn werken niet ontmaskerd worden. Maar wie de waarheid doet, komt tot het licht, opdat van zijn werken openbaar wordt dat ze in God gedaan zijn.’
Zelfverloochening Toewijding en overgave aan Jezus is het enige dat ons kan helpen en dat betekent zelfverloochening: het jezelf afwijzen, negeren, ontkennen en het jezelf aan de kant zetten, geen waarde aan jouw belangen hechten. Deze zelfverloochening is een fundamenteel Bijbels principe, maar het heeft vandaag de dag niet veel fans. Onze goddeloze tijd stelt juist het individu en zijn of haar wensen centraal. Niet zelfverloochening, maar zelfverheerlijking! Wie zou in de tijd waarin wij leven en met de geweldige mogelijkheden en vrijheden die wij hebben nog kiezen voor jezelf verloochenen? Je zou wel gek zijn! En toch is het de weg van Christus. Hij verloochende zichzelf door zijn goddelijke heerlijkheid af te leggen en als onschuldig Lam te sterven voor de zonden van slechte mensen. En Hij roept ons op om ook onszelf te verloochenen (zie onder andere Lukas 9). Niet om ons te kwellen, maar omdat de Goddelijke weg van zelfverloochening de beste weg is voor ons die bij Hem horen, omdat er ongelofelijke grote kracht in zit. In 2 Kor. 12: 9 is het God die tegen Paulus zegt: ‘Mijn genade is voor u genoeg, want mijn kracht wordt in zwakheid volbracht.’ Waarop Paulus schrijft: ‘Daarom zal ik liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij komt wonen.’ En ook de gemeente in Filadelfia krijgt dit te horen van onze Heer. Zij hebben ‘weinig kracht’ zegt Openbaring 3: 8 en toch zijn te tot zegen. Waarom? Omdat Christus in hen de ruimte heeft.
Staande blijven in geloof Als wij staande willen blijven in een steeds goddelozere samenleving, dan is dit voor ons ook van het grootste belang. Het gaat om geloof dat ons geschonken wordt en dat dagelijks kan werken door overgave en toewijding. Jezus die groot kan zijn, omdat wij onszelf klein maken. Dit is de basishouding van de kinderen van God. Dit is het basispatroon van zelfverloochening. De volgende keer ga ik concreet in op hoe je dit dan doet in de praktijk van alledag. Hoe geef je hier vorm aan in ons dagelijks leven als kind van God?
Noten: [1] We zien de eerste voorbeelden hier internationaal al van in de rechtszaak tegen Fins parlementslid Räsänen of in de tekst van verregaande wetgeving op het gebied van expressie, gender en seksualiteit in Canada (wet C 4 en C 6).
Niets uit dit artikel mag worden zonder uitdrukkelijke toestemming van Roelof Ham worden overgenomen, gekopieerd of gebruikt worden. Uiteraard mag volgens de gangbare regels van bronvermelding er wel naar verwezen worden in andere publicaties. Neem bij twijfel eerst contact op via het contactformulier.