Sinds 2013 ben ik voorganger van de Baptistengemeente Havenlicht te Delfzijl. Daarvoor heb ik de gemeenten in Stadskanaal ('t Kruispunt) en Workum-Makkum mogen dienen.
Toch heb ik niet altijd voorganger willen worden. Toen ik opgroeide in Hoogeveen was het laatste waaraan ik dacht om mijn leven in dienst van de Heer en zijn gemeente, te leven. Wat ik dan wel wilde wist ik ook niet, maar daar was ik vrij zeker van; dat toch niet. Soms lopen dingen echter anders dan je denkt in je leven. Ik mocht de Heer leren kennen en daarna in 1997 riep de Heer mij om Hem te volgen. Na een zoektocht naar waar die weg dan zou leiden - een zoektocht waarin ik op een hele bijzondere manier Gods leiding heb ervaren - belandde ik in 1998 op de Universiteit van Utrecht om theologie te gaan studeren. Tegelijkertijd startte ik met mijn studie aan het Seminarium van de Baptistengemeenten in Nederland.
Ondertussen mocht ik mijn vrouw Deborah leren kennen en in 1998 trouwden we. Dit huwelijk is inmiddels gezegend met twee prachtige kinderen, Simon van 14 en Rosalie van 12 jaar oud. Met hen bewonen wij de pastorie naast de kerk in het centrum van Delfzijl.
Ik merk dat veel mensen, zowel binnen als buiten de kerken, geen idee hebben van wat het werk van voorganger inhoudt. Tijdens een Alpha-cursus zei een deelnemer het een keer zo: 'Dat dominee zijn lijkt mij ook wel wat, je werkt op zondag een paar uur en bent de rest van de week vrij.' Het voorgangerschap is zoveel meer dan alleen de preek op zondag. Het is besturen, begeleiden, ondersteunen, inspireren, onderwijs geven, studeren, bezinnen, bidden en meer. Het is een boeiende en diverse roeping waarin je werkt met mensen van alle leeftijden en generaties in alle fasen van hun leven van geboorte tot de dood. Het is afwisselend, uitdagend, soms vermoeiend en zwaar, maar altijd rijk en stimulerend. Het is een grote verantwoordelijkheid, maar het biedt ook heel veel vrijheid. Het is een dankbare taak, waarin ik nog altijd dagelijks mijn werk met vreugde oppak. Vooral als je wezenlijk iets mag betekenen voor mensen in hun leven en hun geloof en als je Gods leiding mag zien daarin, is het een van de mooiste beroepen die je kunt hebben. En dat wil ik delen met mensen.
Daarnaast ben ik in 2018 gaan schrijven. Ik ben auteur van 'Iedermans Ondergang', 'Het misleidende wonder van UFO's' en 'Het monster van psychose - een verhaal van lijden en hoop'. Tevens is er een kort verhaal van mij opgenomen in de bundel 'Magie en Tovenaars'. Dit verhaal heet 'Windruiter'. Inmiddels schrijf ik ook voor 'het Zoeklicht' en ben ik sinds de zomer van 2021 hoofdredacteur en voorzitter van Stichting Promise, waarvoor ik ook regelmatig artikelen schrijf. Waarom ik schrijf? Omdat ik niet anders kan! Ik kom in het schrijven dicht bij mezelf en kan verhalen en ideeën doorgeven die ik kwijt wil en moet. Daarbij is er toch niets zo mooi, aansprekend, ontroerend of potentieel levensveranderend als een goed verhaal. Kijk maar naar de Bijbel!