Heb je wel eens op een heldere nacht naar boven gekeken naar de sterrenhemel? Vast wel. Wie niet? Ik doe dat heel regelmatig, omdat de sterren en het heelal mijn interesse hebben, al mijn hele leven lang. Met de tijd heb ik daarbij geleerd om bepaalde sterrenbeelden en planeten te herkennen. Een van de meest aansprekende is voor mij Venus. Het is een van de mooiste ‘sterren’ om te zien. Als je onze buurplaneet op een heldere avond ziet schitteren kun je je indenken dat onze voorouders Venus zagen en afbeeldden als een mooie vrouw; zoveel schoonheid in zo’n klein lichtje. Maar los van Venus zijn door het jaar heen bijvoorbeeld ook Mars, Jupiter en Saturnus te zien met het blote oog als je weet waar je moet kijken.

(Foto's in dankbaarheid geleend van space.com en phys.com)


​

Tijdens het scrollen op mijn tijdlijn van Instagram kwam ik dit tegen. Het is een filmpje over 'Iedermans Ondergang' van iemand die ik niet ken voor een boekhandel (Boekenhart) waar ik ook nog nooit geweest ben. Ik word hier zo blij van!

Voor jullie die mij kennen is dit geen verrassing maar ik zie mijn weg in het leven, ook in het schrijven, als een door God geleide weg.

Toen ik begon met het volgen van de Vader en ik de verlossing van Jezus mocht ontvangen, wist ik niet waar die weg mij zou brengen. Na een paar jaar met de Heer te hebben geleefd als kind van hem, werd ik geroepen tot voorganger. Ik deed de opleiding en mocht aan het werk in de Gemeente. Wat een zegen!

Dit hield ik vol totdat ik in 2014-2015 te ziek werd. Ik kreeg meer en meer last van een hartspierziekte. Het resultaat was dat ik in 2019 halftijds arbeidsongeschikt werd. Ik ben toen door een dal gegaan van vragen en zoeken. Toch heb ik nieuwe wegen mogen vinden. God laat niet los en gaat door. Ook als je niet meer perfect gezond bent.
Voor mij zijn die nieuwe wegen zich nog volop aan het uitstippelen, maar ik ga hem in vertrouwen. Ik zie mijn schrijven als onderdeel daarvan en voel me een gezegend mens. 4 januari mag ik daarover vertellen in het programma 'Brandstof' van Eunice Nahuis wat te beluisteren is van 10:00-12:00 uur op Groot Nieuws Radio. 

Als je wilt kun je luisteren via internet en DAB of AM-radio. Ik hoop mensen, misschien ook wel jou, te mogen bemoedigen met die mooie boodschap dat God het in ons ziet zitten wat er ook speelt of is gebeurd in ons leven.

Licht schijnt door het zwart
Duisternis wijkt voorzichtig
God zal snel komen

Licht schijnt door het zwart
Eén wordt twee, aanstekelijk
Niet te weerhouden

Licht schijnt door het zwart
Het einde is al in zicht
Hoop als zonnedauw

Licht schijnt door het zwart
Het duurt nog maar even eventjes
Weg gaat de duisternis

Licht schijnt door het zwart
Christus is nu verschenen
God met ons, eeuwig!

Vrijdag was het zover, na maanden redactiewerk, voorafgegaan door maanden schrijven en wachten, mocht ik mijn eerste boek in ontvangst nemen. Nu in Corona-tijd ging het natuurlijk allemaal anders dan ik had gehoopt. Er was geen groot feest met veel geliefden, vrienden en bekenden waarop de officiële uitreiking van het eerste exemplaar plaatsvond, maar dat neemt niet weg dat het voor mij en mijn gezin voelde als een echte mijlpaal toen ik met mijn eigen boek in mijn handen stond.
​Trots, dankbaarheid en blijdschap vulden mijn hart. Je hebt echt iets bereikt en echt iets bijgedragen. Zo voelt het en dat gevoel heb ik niet dagelijks.

Het is iets magisch om je naam op de voorkant van een boek te zien staan, maar meer nog om het boek open te slaan en dan jouw verhaal te lezen, de woorden die jij ooit hebt opgeschreven en bedacht.

Ik vind het geweldig dat ik mijn verhaal mag delen met de wereld, maar het is ook spannend. Een boek is toch een beetje je kindje en nu laat het je vrij de wereld in. En tja, iedereen kan er wat van vinden. Als creatieveling en 'kunstenaar' ben je daar wel een beetje onzeker over. Toen ik dat deelde met Theo, mijn uitgever, gaf hij aan dat dit wel normaal is en erbij hoort. Ik zal dus wel niet de enige zijn.
Nou ja, om in de metafoor te blijven van een kind: we hebben er alles aan gedaan om het boek mee te geven wat het nodig heeft om op eigen benen te kunnen staan. We hebben er de beste versie van gemaakt die wij ervan konden maken en nu mag het verhaal hopelijk anderen plezieren, raken en misschien wel helpen of op z'n minst aan het denken zetten over wat het betekent om ergens in te geloven.

Ik hoop dat je het wil gaan lezen en zou het een eer vinden als je dat zou doen. 

Geef me gerust een reactie als je het uit hebt, dat vind ik altijd leuk. Ik kan er misschien weer van leren. Je kan me zoals altijd bereiken op de gebruikelijke kanalen. 

O en als je zelf de droom ook hebt, laat je niet tegenhouden. Ga het doen en als je net als ik daarbij een gelovig kind van God bent, ga die weg dan in biddend opzien. Niets zo leuk en spannends als iets nieuws beginnen en leren. Daarbij, wie weet waar het je zal brengen?


​Voor als je nog niet besteld hebt...

Het zijn drukke weken aan het schrijversfront hier. Nog maar een kleine twee weken en dan komt mijn boek 'Iedermans ondergang' uit (zie onder) én daarnaast is deze week ook mijn eerste artikel geplaatst in 'het Zoeklicht'. 
​
​

​
Dit artikel draagt de titel 'Deug ik of niet?' Het gaat over de vraag wat of wie bepaalt of iets of iemand deugt. Het is dus geen fictie, maar een inhoudelijk artikel over over deze ethisch belangrijke vraag. Juist vandaag de dag immers nemen we elkaar steeds meer en steeds makkelijker de maat. 

Vanaf volgend jaar ben ik trouwens een van de vaste schrijvers van dit maandblad en mag ik vier keer een bijdrage leveren. Ik vind het een eer en ben blij dat ik deze weg mag gaan op mijn reis in mijn bediening achter de Heer aan.

​

Bestel hem op: iedermansondergang.com of tripleboeken.nl!

​Vandaag is mijn debuut 'Iedermans Ondergang' naar de drukker gegaan. Het is opnieuw een bijzonder moment in het proces van manuscript naar boek en grote volgende stap in mijn schrijversleven. Nu is het wachten tot het moment dat mijn eerste, door mijzelf geschreven boek het daglicht zal zien.

Er komt trouwens nogal wat bij kijken voordat je boek gedrukt kan worden. Denk aan de redactie van de tekst (een klus op zich), de opmaak, de vormgeving, de invulling van de achterflap, foto's van de auteur, het omslag en ga zo maar door. Allemaal dingen die je moet regelen, uitwerken en verzorgen. Gelukkig heb ik een geweldige uitgever in Theo die bij elke stap zijn expertise en hulp aanbiedt. Helemaal top. Als ik dit zelf had moeten doen, dan had ik het niet zo gekund.

Het gaat nu nog een paar weken duren voordat de druk klaar is. Ik zie uit naar dat magische moment dat ik mijn boek 'Iedermans Ondergang' vast mag houden. Ik kan haast niet wachten. Iedereen kan dan genieten van deze spannende thriller.

Wil jij dat ook? Kijk dan voor meer informatie op: iedermansondergang.com

Of bestel rechtstreeks het boek alvast door hier te klikken.

Het is nog even hard, hard werken, maar het komt eraan: de lancering van mijn eerste boek! 

Of kijk voor meer informatie op: iedermansondergang.com


​

Toen ik, na mijn laatste grote ziekenhuisopname, de stap heb gezet om meer te gaan schrijven heb ik dat ervaren als het begin van een reis; ik stapte een nieuwe weg op en mocht gaande die weg ontdekken waar die mij zou brengen. Dat begon bij de stap van het schrijven van echte verhalen in plaats van artikelen en non-fictie. Dat was voor het eerst in mijn volwassen leven en vooral in de nachtelijke uren als mijn ziekte mij uit de slaap hield, schreef ik van de dingen die er in mijn ziel en hart omgingen. Ik was daarover aanvankelijk, zoals zovelen die aan iets nieuws beginnen,  erg onzeker. Ik wist niet of ik dit wel kon, of ik het talent ervoor had? Toch zette ik door.

Nadat ik zo mijn eerste verhalen aan het papier had toevertrouwd, besloot ik de stoute schoenen aan te trekken en mee te doen aan een schrijfwedstrijd. Dit was de volgende etappe van mijn reis; ik wilde kijken of mijn verhalen goed genoeg waren om met anderen te delen.
De wedstrijd die ik uitkoos werd door een uitgever georganiseerd. Deze wedstrijd zou uiteraard een winnaar kennen, maar daarnaast zou het verhaal van de winnaar gecombineerd worden met de beste overige verhalen van deelnemers tot een bundel. Ik heb nooit de verwachting gehad dat ik zou zou winnen. Het was tenslotte mijn allereerste verhaal. Dat was dan ook niet waarom ik meedeed. Ik wilde het simpelweg proberen en zou mijn deelname al als een totale triomf beschouwen als ik zou worden uitgekozen voor de bundel. Dat laatste gebeurde vervolgens ook. Ik heb dit als een enorme stimulans gezien om door te gaan en volgende stappen te zetten op mijn reis.

Ondertussen bleef ik nog steeds ook non-fictie schrijven, met name artikelen. Ik schreef vooral voor mijn web-site, maar durfde meer hooi op de vork te nemen en begon zo opnieuw aan een nieuwe etappe op mijn schrijversreis. Mede gestimuleerd door Deborah, stuurde ik enkele van mijn artikelen naar het grootste Nederlandse christelijke platform CIP.nl. Ook daar ging een deur open en werden mijn artikelen geplaatst. Ik vond het allemaal heel bijzonder.

Zo legde ik mij toe en bleef mij op beide vlakken ontplooien: ik bleef zowel non-fictie als fictie schrijven. Toen ik daarbij mijn eerste echte grote fictieve verhaal af had, heb ik die vervolgens laten lezen aan een paar mensen. Dat was een volgende grote stap op de reis. Een hele grote mag ik wel zeggen. Het voelde oprecht alsof ik mij in het diepst van mijn ziel liet kijken. Ik voelde me kwetsbaar, maar ik deed het toch en wachtte af. De reacties van degenen aan wie ik mijn grote verhaal, mijn manuscript zoals ik het zelf inmiddels noemde, liet lezen waren opbouwend en best positief. Het zette mij uiteindelijk aan tot de allergrootste stap tot nog toe, de volgende etappe: ik stuurde mijn manuscript naar twee uitgevers. 

Zoals de meesten van jullie wel zullen weten leidde dit tot het moment dat ik in december van vorig jaar tekende bij Triple, de uitgeverij die in november mijn eerste boek zal uitgeven: 'Iedermans ondergang.' Het is een enorme stap voorwaarts op de schrijversreis en hoe dichterbij het komt, hoe meer ik dat ook besef en hoe spannender het wordt. 

Nu is daar weer een nieuwe etappe bijgekomen, een volgende stap. Ik heb een paar artikelen aangeboden aan het maandblad 'het Zoeklicht' en deze zijn positief opgepakt. Mijn reis gaat zo door: ik ben namelijk een van de schrijvers van dit maandblad geworden. In november komt mijn eerste artikel in het blad, daarna zal ik het komend jaar ieder kwartaal een artikel aanleveren.