Onder het kopje 'artikelen' heb ik een nieuw artikel geplaatst over de komende antichrist en zijn schrikbewind, zoals we daarvan lezen in Openbaring 13. Het artikel is een pleidooi om niet lichtzinnig om te gaan met ontwikkelingen in onze tijd en wereld, die daar de rode loper voor uitleggen. Met twee recente voorbeelden uit de geschiedenis wil ik het gevaar en het kwaad van te ver doorgevoerde staatsmacht en misbruik van het staatsapparaat, tonen. 

Lees het artikel nu door hier te klikken. 

Zoals je hier hebt kunnen lezen hebben wij als gemeente afgelopen zondag een doopdienst gehad. Het was de doopdienst van br. en zr. de Wind. Beide rond de 80 jaar en toch nog gekomen om de stap van de doop te zetten. Het was echt heel bijzonder afgelopen zondag!

Op mijn youtube-kanaal kun je hun doop zien in een klein filmpje dat ik daar op gezet heb. Klik daarvoor hier.

Het is mooi om als voorganger om mensen te mogen dopen. Ik heb in mijn werkzame leven al vele tientallen mensen mogen dopen, maar het wordt nooit gewoon. Ieder verhaal is weer anders en iedere keer als mensen die stap zetten, mag ik de kracht van de Heer en ons geloof zien. Het is een voorrecht om daarbij te kunnen zijn in dienst van de Heer. 

Sinds een paar dagen staat op mijn youtube-kanaal weer een nieuw interview in het kader van het getuigenis-project.

Dit keer is het een interview met Sjouke Snip die een bewogen levensverhaal heeft, waarin ze Gods macht en werk heeft ervaren. Ze wil dat met mensen delen via deze weg om hen op Jezus te wijzen. Je kunt rechtstreeks naar dit interview door hier te klikken.

Mocht je zelf willen meedoen aan het getuigenis-project, dan kan dat. Nieuwe aanmeldingen zijn erg welkom. Je kunt aanmelden via: domineeroelofham@gmail.com.

Het is goed en mooi om je verhaal van geloof te vertellen en te delen met anderen. Juist youtube is een manier om dit heel laagdrempelig vorm te geven, ook voor jezelf; het is niet eng, omdat je voor allemaal mensen staat, je kunt rustig nadenken over wat je wilt zeggen en hoe én het hoeft niet in een keer goed, want we kunnen dingen overdoen als we ze opnemen.
Er is kortom geen druk. En toch kun je zo de opdracht om te getuigen ook op deze manier invullen. Ik hoop dan ook dat ik je mag ontmoeten voor een interview.  

De dopelingen die zondag gedoopt gaan worden hebben mij een gedicht gegeven dat morgen in de doopdienst voorgelezen wordt. Het is een gedicht dat vertelt waarom voor hen deze stap zo belangrijk is en welk geloof daarachter zit. 

Dit is de tekst:

Wij mogen vandaag hier ons geloof belijden,
en in de doop is God zo heel nabij.
Hij wil zijn handen om ons leven vouwen,
zijn boog omspant zijn kinderen, u en mij.

Nu mogen jullie mijn getuigen wezen,
en aan de wereld het vertellen gaan.
Laat iedereen het aan je mogen merken:
ik durf het leven met mijn Heiland aan.

Want ik blijf immers met je, alle dagen.
En wil je dragen door het leven heen.
Je mag vertrouwen op mijn hulp en bijstand,
want nooit laat ik mijn kinderen hier alleen.

Wil maar vertrouwend gaan, de weg die ik bepaald heb,
al blijft er in elk mensenleven strijd.
Mijn liefde blijft je elke dag omringen,
laat dat de kracht zijn, van 't geloof dat je belijdt.

En dat is waarom er morgen gedoopt gaat worden; om dit geloof en dat vertrouwen.
Toch wil ik in dit stukje ook de vrijmoedigheid nemen om dit gedicht jou voor te leggen. Lees het nog eens aandachtig door, vraag je af hoe jij hierin staat en als jij dit net zo ervaart als dat het hier staat, wat doe jij daar dan mee? Ga jij ook vertrouwend op de weg die God bepaald heeft, omdat hij met je is alle dagen door het leven heen? Of zijn er ondanks dit toch belemmeringen? En als dat zo is, waarom is dat dan? Heb je vragen, praktische bezwaren, belemmeringen?

Dit gedicht stelt ons voor de uitdaging: durf dit allemaal bij de Heer te brengen en je door alles heen toch aan God over te geven! Ik hoop dat we dit zullen doen en dat dat ons kracht zal geven, dat het bepalend zal zijn voor de keuzes die wij maken en ons elke dag doet zeggen: 'ja, ik durf het leven met mijn Heiland aan.'

Zondag aanstaande mogen wij opnieuw weer de zegen ervaren van een doopdienst. We hopen dan twee mensen te mogen dopen op belijdenis van hun geloof. Twee mensen van wat hogere leeftijd die zichzelf alsnog in de doop overgeven aan de Heer.
Dat is een heel bijzonder moment, want deze mensen - ze lopen al tegen de 80 - komen al jaren bij ons in de gemeente. Ze kennen de Heer en wij trekken met hen op achter de Heiland aan. Toch kwamen ze nooit tot de doop. Niet omdat ze het niet zagen, want ze waren er al langere tijd van overtuigd dat dit de weg was die Heer ook van hen vroeg, maar wel omdat ze belemmeringen ervoeren in zichzelf. Met name in praktische zin: er was podiumvrees en angst om voor al die mensen je verhaal te doen. Dat hield hen letterlijk tegen.
Toch heeft de Heer in hen gewerkt en mogen we zondag uitzien naar een groot doopfeest. 

Via deze site wil ik dan ook iedereen uitnodigen om daarbij te zijn. Dopen is altijd bijzonder en zondag aanstaande laat zien: deze weg is niet alleen iets voor pas-bekeerden, niet alleen iets voor jonge mensen, maar voor iedereen. 

Zondag 9:30 uur is de doopdienst in het kerkgebouw van de Baptistengemeente te Delfzijl. Wellicht tot ziens!

Als gemeente hebben wij het plan opgepakt om, zo de Heer wil, in 2019 een zendingsreis te gaan ondernemen naar Bulgarije. Het plan is ontstaan vanuit de Werkgroep Zending Evangelisatie en Diaconie, om zo het zendingswerk meer te laten leven bij ons in de gemeente.

Het gaat om een reis naar Bulgarije om daar ons geloof handen en voeten te geven onder de arme Roma-bevolking. Er zal een groep deelnemers vanuit onze gemeente naar Bulgarije afreizen. Dit project gebeurt in samenwerking met de stichting Mission Possible.

Gisterenavond hadden wij de informatie-avond, waarvan je hier een filmpje vindt waarin een en ander is samengevat. 

Aanstaande zondag hebben wij het opdragen van een klein jongetje in onze gemeente.  De ouders zullen met hun zoontje komen om een zegen te vragen van de Heer. Nou zullen er lezers zijn voor wie het opdragen van een kindje bekende kost is, maar er zullen wellicht ook lezers zijn die hiermee niet vertrouwd zijn. Wellicht leeft de gedachte dat dit opdragen een vervanging is voor de baby-doop, die in sommige andere gemeentes wordt gepraktiseerd. Dat is echter niet zo. 

Wij dragen baby's namelijk op om daarmee drie dingen uit te drukken. Ten eerste willen wij onze dankbaarheid naar God tonen, samen met de ouders, voor het nieuwe leven dat gegeven is. Daarnaast willen we het kind 'welkom heten' in onze gemeenschap en zo aangeven dat we het opnemen en zorg willen dragen voor ons deel van de (geloofs)opvoeding. Tenslotte en misschien wel het belangrijkste, willen we een zegen vragen: een zegen voor het kindje zelf, maar ook voor zijn of haar ouders. Dat zij het kindje met liefde in geloof zullen opvoeden en daar de wijsheid voor zullen krijgen en dat het kindje de zegen van de Heer in zijn of haar leven mag ontvangen. Dat ook dat kleine mensje mag ontdekken dat er een Heer is, een God die met je een relatie wil en met wie je het leven aan kunt gaan. 

Dat is dus iets anders dan het besprenken van zuigelingen en de betekenis die daarachter zit. De hele (doop)theologie die daarmee gepaard gaat, komt bij ons niet terug. Wij geloven in de doop op bewust geloof en een zuigeling kan geen bewust geloof hebben, daarom vind je dit dan ook niet. Dat uit onderzoek blijkt dat veel ouders in andere gemeenschappen met dezelfde motieven als hierboven beschreven hun baby's laten dopen, doet daar niets aan af. 

Bij ons is het opdragen dan ook waardevol, maar niet meer dan dat. We kennen er geen speciale waarde of status aan toe en maken er ook niet iets groots van.

Voor mij als voorganger maakt het opdragen mij iedere keer weer opnieuw duidelijk hoe belangrijk een gemeenschap is, ook in de opvoeding van kinderen. Daarnaast toont het opnieuw aan, zoals ik al vaker hier geschreven heb, dat voorganger zijn een geweldig divers beroep is. Je gaat met mensen mee van geboorte tot sterven en alles er tussenin. 
​Je bouwt ook echt wat mensen op als je zo samen in een gemeente de weg van het leven en geloof gaat. Neem nou het echtpaar dat hun kindje zondag laat opdragen: ik heb hen mogen dopen en hen mogen trouwen. Nu mag ik hun kindje opdragen. Hoe geweldig is dat!

Wil je zelf het opdragen zien en de dienst meemaken? Zondag 9:30 uur begint de dienst in ons kerkgebouw in het centrum van Delfzijl, direct naast het politiebureau.

Dit blog is een blog op verzoek.
Gisterenavond hadden we namelijk Bijbelstudie in onze gemeente en de aanwezigen vroegen mij of ik in een kort en bondig blogje, datgene dat we bespraken kon weergeven. Dan konden ze het nog eens nalezen. 
Dus bij deze...

Het ging gisterenavond over Gods wil en hoe God handelt in onze werkelijkheid. We kwamen met elkaar te spreken over hoe mensen die God niet kennen, soms daarbij God verwijten maken.
'Als God een goede God is, waarom is dan...?'
'Als God werkelijk God is waarom voorkomt hij dan niet dat...?'
'Het is Gods schuld dat...'

Ik mocht toen uitleggen dat ik denk dat God inderdaad alles kan en alles in zijn hand houdt, maar dat hij ook uit vrije wil zijn eigen almacht heeft beperkt. Beperkt om ons vrijheid te geven. Vrijheid, zodat wij hem kunnen liefhebben. Immers ware liefde veronderstelt vrijheid om lief te hebben. 
Met die vrijheid kunnen wij echter niet omgaan, zo blijkt keer op keer, en dat heeft voor héél veel kwaad gezorgd in deze wereld. Van al het kwaad dat in deze wereld is mijns inziens het overgrote deel door ons mensen is veroorzaakt en/of te herleiden is tot ons en de keuzes die we maken. God daarvan de schuld geven is onterecht. Het is onze schuld. Dat is hoe wij onze van God gegeven vrijheid misbruiken.

Had God dan niet anders de wereld kunnen maken? Ja, dat had gekund. God is God, hij kan alles, dus dat ook. Maar God heeft daar niet voor gekozen en dat mag hij doen, want hij is God. Het is echter onterecht om God en zijn wil verantwoordelijk te houden voor kwaad en lijden of hem de schuld te geven. Immers: 'de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door hem die haar daaraan heeft onderworpen (Rom. 8: 20).' En die 'hem' is niet God, maar de mens die zondigde. Zondigde door de vrijheid die God ons gaf te misbruiken voor onszelf.