Gemeente zijn

Al negen weken kunnen wij elkaar als gelovigen van de Baptistengemeente Delfzijl niet zien of ontmoeten. Evenzo lang hebben wij geen diensten meer in ons eigen kerkgebouw. Je zou zeggen dat het went zoals zoveel in deze quarantaine-tijd, maar dat doet het niet. Ik merk bij mezelf dat ik mijn broeders en zusters met de tijd alleen maar meer ga missen in plaats van minder.

Bijkomend probleem is dat ik tot de risicogroep behoor vanwege mijn slechte gezondheid en dat ik daarom ook niet bij die gelegenheden kan zijn waar nog wel gemeenteleden samenkomen. Zo hadden wij afgelopen week een vergadering van de raad van onze gemeente - de eerste in acht weken - maar ik kon daar niet bij zijn. En dat voelt niet oké en al helemaal niet fijn. Ik wou dat het anders was en ik bid dan ook dagelijks voor een oplossing en uitweg uit deze situatie. Het is niet zo dat we helemaal niemand meer spreken (uiteraard is er telefonisch wel contacten en af en toe krijgen we en sturen we kaartjes, mails, apps, etc.), maar het is wel doorbijten. 
En ik denk  dat dit herkenbaar is voor velen die dit lezen, want ik weet dat ik niet de enige ben die dit zo ervaart. Daarom is het zo fijn en goed om wel van en met elkaar te delen binnen de mogelijkheden die we hebben.
Als gemeente hebben we een dikke week geleden een 'zwaaifilmpje' opgenomen, zoals we dat hebben genoemd. Daarin kon iedereen die onze gemeente als thuis heeft, in een kort filmpje zijn of haar broeders en zusters groeten. Dat is door een van ons verwerkt tot een geheel en online gezet. Het filmpje is een paar dagen tijd vervolgens honderden keren bekeken. Dat geeft aan dat we elkaar inderdaad verschrikkelijk missen. Er is behoefte aan contact. 

Toch wil ik je oproepen om vol te houden en door te gaan. Dit gaat ook voorbij! De Heer zal ons door dit dal leiden en maken dat we uiteindelijk weer verenigd zullen worden als zijn gezin. 
Tot die tijd doen we het met de mogelijkheden die we hebben. God geeft die ook. Daarom plaats ik hieronder het eerste 'zwaaifilmpje' van onze gemeenschap. De muziek bij de beelden komt uit Opwekking 767 en zegt:

'Hoe mooi en hoe heerlijk,
als wij als familie,
als broers en als zussen
om elkaar geven.
En open en eerlijk
met elkaar omgaan,
de vrede bewaren
en eensgezind leven.
En het mooiste geschenk,
wordt ons gegeven:
de zegen van God,
een eindeloos leven.'

​Juist nu ervaren we de waarheid daarvan.