|
Als voorganger moet je sterk in je schoenen staan. Niet alleen voor aanvallen van het kwaad of voor commentaar van ongelovigen op jouw geloof, jouw gemeente en jouw persoon, maar ook in kritiek van je eigen gemeenschap. Mensen zijn immers kritisch en verwachten dingen en als jij daar niet aan voldoet, zijn we Nederlanders genoeg om dat ook te laten weten. Dat is simpelweg iets dat erbij hoort; it comes with the territory, zeggen de Engelsen. Maar het is niet alleen kritiek. Soms mag je ook hele mooie dingen meemaken en ontvangen. Mooie attenties bijvoorbeeld, het gevoel dat je gedragen wordt door de gebeden van je gemeenteleden, meeleven als er iets speelt zoals jij meeleeft met anderen en soms zelfs een mooie bemoediging. In het kader van dat laatste kreeg ik deze kaart van een lieve zuster uit de gemeente.  Aan de binnenkant was een bemoediging geschreven:
Even een kaartje ter bemoediging. Iedere morgen luister ik naar Eerste Hulp bij Stille Tijd. Maandagmorgen ging het over de sterrenhemel. In de oorlog, die ik heel bewust heb meegemaakt moest alles 's avonds donker zijn. En als ik dan 's avonds naar boven keek, dan zag je echt een sterrenhemel. Zoveel die niemand tellen kon. We leven in een nare wereld. Ik heb mijn vertrouwen op God mijn Vader. Hij weet wat Hij doet. Deze kaart deed mij echt goed. Wat een mooi gebaar en wat een fijne bemoediging en laten we eerlijk zijn: dat hebben we allemaal van tijd tot tijd nodig, zeker tegenwoordig! Misschien een aansporing voor jou om ook eens een bemoediging te sturen naar iemand in jouw omgeving?
1 Reactie
|