Verstaat gij wat gij zingt?

Soms word ik geraakt als ik met mijn broeders en zusters zing tot eer van God, want wat kan het mooi zijn om samen te zingen voor je Heer en Heiland. Maar soms maakt me dat zingen tegelijkertijd ook verdrietig en sip. Er zijn namelijk momenten dat we met elkaar grote en geweldige woorden zingen; woorden van vertrouwen en overgave, woorden van geloof en hoop. Het is dan heel bijzonder om te zien dat mensen dat zingen, helemaal als mensen op dat moment met heel hun hart en vanuit hun gevoel zingen. Het raakt hen dan zo diep dat ze vol overtuiging de woorden ten hemel opzenden in hun lied. Dat zie je.
'Maar,' zul je dan zeggen, 'waarom word je dan sip?' Nou, omdat ik mij dan afvraag of al die mensen beseffen wat ze zingen? 

Neem nou bijvoorbeeld dit stukje tekst van een bekend Engels lied:

You call me out upon the waters
The great unknown where feet may fail
And there I find You in the mystery
In oceans deep
My faith will stand

And I will call upon Your name
And keep my eyes above the waves
When oceans rise
My soul will rest in Your embrace
For I am Yours and You are mine

Dit lied, dat ook in het Nederlands vertaald is (Opwekking 789), is een lied met hele grote woorden van geloof. Je zingt feitelijk immers dat het niet uitmaakt wat er komt en wat God vraagt (call me out upon the waters, the great unknown), maar dat je in vertrouwen/geloof (faith) je weg gaat en je blik in alles op God houdt, want dan is het goed (my soul will rest in your embrace).
En zo zijn er zoveel van dit soort liederen. Ook bij het lied uit Johannes de Heer dat zegt 'ik geef mezelf aan u volkomen, ik leg mijn al aan Jezus' voet,' klinken dit soort grote woorden. Of denk aan: 'Heer, ga uw gang, breek mij maar en neem. Gij zijt de Maker ik ben slechts leem. Vorm bestaan geheel naar uw wil...' 

En dat is allemaal geweldig om te zingen, maar begrijp je ook wat je uitzingt? En belangrijker, zie je dit ook terug in je leven? Wat betekenen dit soort teksten bijvoorbeeld als God vraagt om te volgen in het water van de doop? Ga je dan ook in vertrouwen, ook al heb je angsten, bedenkingen, tegenwerpingen, belemmeringen in jezelf? Wat betekenen dit soort grote woorden in je dagelijks leven, als je in het nauw gedreven wordt en belachelijk gemaakt om je geloof? Sta je dan ook openlijk voor je overtuigingen in het volle vertrouwen dat God sterker is dan dat? Wat betekent dat wat je zingt, als God je roept en de gemeente je vraagt om iets te doen in de wijngaard van de Heer? Nou ja, zo kan ik doorgaan.
 
Helaas heb ik vaak gezien als voorganger dat mensen als het erop aan komt, van al die, op het moment van zingen, ervaren gevoelens en emoties in de praktijk niet veel terecht brengen. Dat geldt niet voor iedereen, dat weet ik, maar... er blijft soms maar zo weinig van dit alles over als we uitgezongen zijn. Dan zijn het slechts oppervlakkige emoties geweest en is er geen diepgang.  
En dat is de reden dat ik tijdens het zingen van dit soort liederen soms verdrietig en sip word, want ik zie dit gebeuren en ik zou het zo graag anders willen.  

Daarom de oproep: durf te staan voor wat je zingt. Zing niet zomaar wat, omdat de muziek in jou gevoelens en emoties wakker maakt en raakt. Zing vanuit je hart, zeker, maar volg ook je hart in het doen van wat je zingt. Geloven is immers vormgeven aan wat van binnen zit. Het is meer dan een gevoel. Het is - mede vanuit gevoelens - het geloof leven en doen (zie maar eens Jakobus 2).