Het is met dankbaarheid en vreugde dat ik mag meedelen dat er een nieuw boek van mij zit aan te komen. In mei van dit jaar hoop ik mijn tweede boek uit te brengen over de wonderlijke misleiding van UFO's. Al een aantal maanden werk ik aan een serie artikelen over hetzelfde thema voor Het Zoeklicht en een uitvloeisel daarvan is dit boek. Waarschijnlijk verkrijgbaar op of rond 21 me1. Blijf de site bezoeken en volg me op Facebook en YouTube en ik houd je op de hoogte!
0 Opmerkingen
Sinds een paar maanden doe ik vrijwilligerswerk bij de Stichting Promise. Ik heb daar vandaag een artikel geplaatst gekregen over zogenaamde (genees)krachtige stenen. Iets dat al heel oud is, maar tegelijkertijd heel erg 'in' op dit moment.
Wil je dit artikel lezen? Klik dan hier. Heb je wel eens op een heldere nacht naar boven gekeken naar de sterrenhemel? Vast wel. Wie niet? Ik doe dat heel regelmatig, omdat de sterren en het heelal mijn interesse hebben, al mijn hele leven lang. Met de tijd heb ik daarbij geleerd om bepaalde sterrenbeelden en planeten te herkennen. Een van de meest aansprekende is voor mij Venus. Het is een van de mooiste ‘sterren’ om te zien. Als je onze buurplaneet op een heldere avond ziet schitteren kun je je indenken dat onze voorouders Venus zagen en afbeeldden als een mooie vrouw; zoveel schoonheid in zo’n klein lichtje. Maar los van Venus zijn door het jaar heen bijvoorbeeld ook Mars, Jupiter en Saturnus te zien met het blote oog als je weet waar je moet kijken. Kijk nou eens naar de bovenstaande foto. Ook dit is een foto van de sterrenhemel, maar nu niet vanuit jouw achtertuin of de mijne. Nee, wat je hier ziet vind je nergens op de wereld. Dit is namelijk een foto gemaakt door de rover ‘Curiosity’ op Mars. Wat hier staat te twinkelen aan de nachtelijke hemel van de planeet Mars is onze Aarde. Nogmaals, kijk naar deze foto en besef je waar je naar kijkt. Dat kleine sterretje is ons huis. Dat lichtpuntje is Aarde. Ons thuis is aan het firmament van Mars niet anders dan al de sterren, zoals ze ook bij ons te zien zijn. Dit is dus Aarde. Alles wat wij weten, alles wat we zijn, al onze geschiedenis, alle mensen die we kennen, alle mensen die we liefhebben, al onze vijanden, elk verhaal, elk avontuur, elke belevenis, letterlijk alles speelt zich af op dat kleine bolletje zwevend in een gigantische heelal. Het plaatst dingen in perspectief, vind je niet? Want wat kunnen wij mensen ons druk maken om allerlei zaken, wat kunnen we ons opwinden. Wat lijkt het allemaal belangrijk wat we doen op onze eigen vierkante meter. En dan gaan we op vakantie naar verre oorden en moeten we soms wel een dag reizen. We bezoeken en ontdekken dan vreemde werelden. Dat vertellen we onszelf en elkaar. Thuisgekomen zeggen we dat die mensen uit een ander land maar raar zijn. Dat het leuk was, maar dat ze niet ons zijn. Maar ja, uiteindelijk bevindt het zich allemaal op dat kleine balletje in de ruimte dat niet meer is dan een lichtgevend puntje aan de sterrenhemel van onze buurplaneet. Ach, wij nietige mensjes. Ach, hoe kostbaar onze aarde. (Foto's in dankbaarheid geleend van space.com en phys.com)
Tijdens het scrollen op mijn tijdlijn van Instagram kwam ik dit tegen. Het is een filmpje over 'Iedermans Ondergang' van iemand die ik niet ken voor een boekhandel (Boekenhart) waar ik ook nog nooit geweest ben. Ik word hier zo blij van!
Voor jullie die mij kennen is dit geen verrassing maar ik zie mijn weg in het leven, ook in het schrijven, als een door God geleide weg.
Toen ik begon met het volgen van de Vader en ik de verlossing van Jezus mocht ontvangen, wist ik niet waar die weg mij zou brengen. Na een paar jaar met de Heer te hebben geleefd als kind van hem, werd ik geroepen tot voorganger. Ik deed de opleiding en mocht aan het werk in de Gemeente. Wat een zegen! Dit hield ik vol totdat ik in 2014-2015 te ziek werd. Ik kreeg meer en meer last van een hartspierziekte. Het resultaat was dat ik in 2019 halftijds arbeidsongeschikt werd. Ik ben toen door een dal gegaan van vragen en zoeken. Toch heb ik nieuwe wegen mogen vinden. God laat niet los en gaat door. Ook als je niet meer perfect gezond bent. Voor mij zijn die nieuwe wegen zich nog volop aan het uitstippelen, maar ik ga hem in vertrouwen. Ik zie mijn schrijven als onderdeel daarvan en voel me een gezegend mens. 4 januari mag ik daarover vertellen in het programma 'Brandstof' van Eunice Nahuis wat te beluisteren is van 10:00-12:00 uur op Groot Nieuws Radio. Als je wilt kun je luisteren via internet en DAB of AM-radio. Ik hoop mensen, misschien ook wel jou, te mogen bemoedigen met die mooie boodschap dat God het in ons ziet zitten wat er ook speelt of is gebeurd in ons leven. Licht schijnt door het zwart
Duisternis wijkt voorzichtig God zal snel komen Licht schijnt door het zwart Eén wordt twee, aanstekelijk Niet te weerhouden Licht schijnt door het zwart Het einde is al in zicht Hoop als zonnedauw Licht schijnt door het zwart Het duurt nog maar even eventjes Weg gaat de duisternis Licht schijnt door het zwart Christus is nu verschenen God met ons, eeuwig! Vrijdag was het zover, na maanden redactiewerk, voorafgegaan door maanden schrijven en wachten, mocht ik mijn eerste boek in ontvangst nemen. Nu in Corona-tijd ging het natuurlijk allemaal anders dan ik had gehoopt. Er was geen groot feest met veel geliefden, vrienden en bekenden waarop de officiële uitreiking van het eerste exemplaar plaatsvond, maar dat neemt niet weg dat het voor mij en mijn gezin voelde als een echte mijlpaal toen ik met mijn eigen boek in mijn handen stond. Trots, dankbaarheid en blijdschap vulden mijn hart. Je hebt echt iets bereikt en echt iets bijgedragen. Zo voelt het en dat gevoel heb ik niet dagelijks. Het is iets magisch om je naam op de voorkant van een boek te zien staan, maar meer nog om het boek open te slaan en dan jouw verhaal te lezen, de woorden die jij ooit hebt opgeschreven en bedacht. Ik vind het geweldig dat ik mijn verhaal mag delen met de wereld, maar het is ook spannend. Een boek is toch een beetje je kindje en nu laat het je vrij de wereld in. En tja, iedereen kan er wat van vinden. Als creatieveling en 'kunstenaar' ben je daar wel een beetje onzeker over. Toen ik dat deelde met Theo, mijn uitgever, gaf hij aan dat dit wel normaal is en erbij hoort. Ik zal dus wel niet de enige zijn. Nou ja, om in de metafoor te blijven van een kind: we hebben er alles aan gedaan om het boek mee te geven wat het nodig heeft om op eigen benen te kunnen staan. We hebben er de beste versie van gemaakt die wij ervan konden maken en nu mag het verhaal hopelijk anderen plezieren, raken en misschien wel helpen of op z'n minst aan het denken zetten over wat het betekent om ergens in te geloven. Ik hoop dat je het wil gaan lezen en zou het een eer vinden als je dat zou doen. Geef me gerust een reactie als je het uit hebt, dat vind ik altijd leuk. Ik kan er misschien weer van leren. Je kan me zoals altijd bereiken op de gebruikelijke kanalen. O en als je zelf de droom ook hebt, laat je niet tegenhouden. Ga het doen en als je net als ik daarbij een gelovig kind van God bent, ga die weg dan in biddend opzien. Niets zo leuk en spannends als iets nieuws beginnen en leren. Daarbij, wie weet waar het je zal brengen? Voor als je nog niet besteld hebt... Het zijn drukke weken aan het schrijversfront hier. Nog maar een kleine twee weken en dan komt mijn boek 'Iedermans ondergang' uit (zie onder) én daarnaast is deze week ook mijn eerste artikel geplaatst in 'het Zoeklicht'. Dit artikel draagt de titel 'Deug ik of niet?' Het gaat over de vraag wat of wie bepaalt of iets of iemand deugt. Het is dus geen fictie, maar een inhoudelijk artikel over over deze ethisch belangrijke vraag. Juist vandaag de dag immers nemen we elkaar steeds meer en steeds makkelijker de maat. Vanaf volgend jaar ben ik trouwens een van de vaste schrijvers van dit maandblad en mag ik vier keer een bijdrage leveren. Ik vind het een eer en ben blij dat ik deze weg mag gaan op mijn reis in mijn bediening achter de Heer aan. Vandaag is mijn debuut 'Iedermans Ondergang' naar de drukker gegaan. Het is opnieuw een bijzonder moment in het proces van manuscript naar boek en grote volgende stap in mijn schrijversleven. Nu is het wachten tot het moment dat mijn eerste, door mijzelf geschreven boek het daglicht zal zien. Er komt trouwens nogal wat bij kijken voordat je boek gedrukt kan worden. Denk aan de redactie van de tekst (een klus op zich), de opmaak, de vormgeving, de invulling van de achterflap, foto's van de auteur, het omslag en ga zo maar door. Allemaal dingen die je moet regelen, uitwerken en verzorgen. Gelukkig heb ik een geweldige uitgever in Theo die bij elke stap zijn expertise en hulp aanbiedt. Helemaal top. Als ik dit zelf had moeten doen, dan had ik het niet zo gekund. Het gaat nu nog een paar weken duren voordat de druk klaar is. Ik zie uit naar dat magische moment dat ik mijn boek 'Iedermans Ondergang' vast mag houden. Ik kan haast niet wachten. Iedereen kan dan genieten van deze spannende thriller. Wil jij dat ook? Kijk dan voor meer informatie op: iedermansondergang.com Of bestel rechtstreeks het boek alvast door hier te klikken. |
Roelof HamAuteur, vader, echtgenoot, theoloog en prediker. Archieven
Maart 2022
Categorieën |