​Dit keer geen preeksamenvattingen, maar gewoon direct de preken van de afgelopen Kerst om (na) te luisteren.

Als eerste de preek van de kerstnachtdienst, waarbij het thema van deze dienst en preek was: een Zoon is ons gegeven. Een evangeliserende boodschap over de radicale betekenis van het evangelie in een wereld vol kwaad.

En, als je nog niet genoeg hebt gehad, de preek van kerstochtend, toen wij ons kerstfeest voor jong en oud vierden. Het ging toen over de wijzen uit het oosten. Zij gaven de passende geschenken aan het koningskind, maar wat geven wij aan Koning Jezus?
​

Ik wens al mijn volgers, kijkers en lezers een heel gezegend kerstfeest en hoop dat ook dit jaar Kerst voor jou en u opnieuw weer draait om Gods Zoon die aan ons gegeven is als het licht voor de wereld. 

Want: 'een kind is ons geboren en een zoon is ons gegeven.' - Jesaja 9: 5

Het is bijna Kerst. Dat betekent voor voorgangers, predikanten en dominees topdrukte. Ikzelf ben ook al tijden met deze dagen bezig en bereid me uitgebreid voor op de preken en diensten die komen. 

Zondag 24 december hebben we 's ochtends eerst echter nog de vierde adventsdienst. Dit zal een 'verzoekdienst' zijn, waarin broeders en zusters een lied zullen aankondigen dat ze zelf hebben aangevraagd. Ze zullen daarbij gaan vertellen waarom dit lied zo bijzonder voor hen is. We hopen dat hun getuigenissen ons zullen opbouwen en bemoedigen en dat we daarin Christus zullen ontmoeten die ochtend.
De Kerstnachtdienst vindt plaats om 22:00 uur diezelfde dag. Het thema is dan: 'een zoon is ons gegeven.' We zullen de traditionele kerstliederen zingen met elkaar en nadenken over wat het betekent voor ons dat God zijn eigen Zoon gegeven heeft voor jou en mij.
Eerste Kerstdag is er om 9:30 uur kerstontbijt in onze gemeente en vervolgens om 10:30 uur de dienst waarin we met elkaar, jong en oud, kerstfeest willen vieren. Het gaat dan over de wijzen die komen om Jezus eer te brengen. Wat kunnen wij doen om Jezus te eren? Er is eveneens een bijdrage van de zondagsschoolkinderen en voor alle kinderen die aanwezig zijn is er een presentje aan het einde van de dienst. 

Ik hoop je deze kerstdagen te zien!
​

Gisteren hadden wij een uitvaart van een oudere zuster in onze gemeente. Een vrouw die met de Heer leefde, maar die desondanks wel eens twijfels had over haar geloof. En ik weet, door mijn jaren van ervaring in het werk heen, dat zij niet de enige was. Er zijn veel meer christenen die wel eens onzekerheid en twijfel kennen. Twijfel en worsteling komen meer voor dan we soms zien of dat mensen soms willen toegeven. 
En daar is ook niets mis mee. Twijfel en worsteling hebben een plek, ook in de Bijbel. Job bijvoorbeeld kent grote worstelingen met wat er in zijn leven gebeurt, de Psalmen spreken over worstelingen, vragen en strijd, maar ook Abraham en Sarah twijfelen op een gegeven moment aan de belofte van God voor het nageslacht en beginnen zelf maar wat aan te rommelen. Twijfel is dan ook niet per definitie een zonde, niet per definitie een teken van geloofsafval, noch van een te klein geloof. Het hoort er soms bij, omdat wij mensen zijn en niet alles snappen, niet alles zo maar willen aannemen en soms maar weinig vertrouwen kunnen opbrengen. 

Maar het bijzondere is, dat God niet loslaat. Als wij in God geloven en dat niet afwijzen, dan houdt God ons vast in onze twijfel en onze worsteling. Je ziet dat bij Job, waar uiteindelijk God het woord neemt en Job terugkomt. Je ziet het bij Abraham en Sarah, waarbij God, ondanks de keuzes die gemaakt worden, toch zijn weg vervolgt en de zegen komt. Maar je ziet het ook in onze tijd nog. Dat kan ik met overtuiging zeggen; God gaat door de jaren heen eveneens met ons zijn weg. In mijn eigen leven zie ik het. Ik heb al zo vaak meegemaakt dat mijn geloof klein was en ik daarom dacht iets niet uit de verf zou komen, maar dan werkte God er toch doorheen, waardoor het bloeide en de zegen uiteindelijk groot was. Ik heb het gezien bij mensen die psychisch ziek waren en die niets meer met God hadden, maar waar later God toch weer terugkwam en het geloof versterkt werd. Ik heb gezien hoe mensen uit frustratie en boosheid niets met God konden, maar dan toch uiteindelijk vrede vonden, ook al werden vragen niet altijd beantwoord. God kwam, hield vast en ging door. Dat is de kracht van het evangelie van Jezus. Als wij niet tegen God, maar met hem worstelen, dan zal hij het doen.

Gisteren in de uitvaart hebben we in dit verband Psalm 121 gelezen. Een Psalm die ons voorhoudt dat als wij het niet meer zien zitten, als wij het niet meer kunnen, dat God dan komt. Dat we onze hulp van hem mogen verwachten. Hulp in nood bij verdriet, ziekte en lijden, maar ook hulp in onze zwakheid, worsteling en twijfel. Want, zo staat er: 'De Heer behoedt je voor alle kwaad, hij waakt over je leven, de Heer houdt de wacht over je gaan en je komen, van u tot in eeuwigheid.' 
God is sterker dan onze twijfel.

In Kolossenzen 3 lezen we van het grote belang om je te richten op Christus en de dingen van boven: 'streef dan naar wat boven is, waar Christus zit aan de rechterhand van God. Richt u op wat boven is, niet op wat op aarde is (vers 1 & 2).' 

Deze tekst was de openingstekst van  het gebedsmoment van gisterenavond. We bespraken met elkaar hoe wij dit in ons leven doen en hoe gebed daarbij een rol speelt. Toen bleek al snel dat wat hier geschreven staat, geen vanzelfsprekendheid was voor ons; je richten op Christus en de dingen van boven, daar moet je moeite voor doen en daar moet je actief aan werken. 
En dat begint met ons gebedsleven, waarin je heel bewust jezelf uitstrekt naar en richt op de Heer, elke dag weer. Voor je dagelijks gang in werk, studie, gezinsleven, etc., maar ook in je gemeente zijn. Want ook daar zie je vaak dat het over allerlei (bij)zaken gaat en dat daardoor soms het zicht op Christus en de dingen van boven vertroebeld raakt. 

Het was gisterenavond fijn om dat met elkaar te delen, om elkaar daarin te bemoedigen en om elkaar aan te sporen daarvoor te blijven gaan. Ook deze feestmaand waarin velen van ons in de gemeente actief zijn met van alles en nog wat. Laten we juist dan niet vergeten onze blik op Christus te houden, zodat we niet kopje onder gaan in allerlei bij,- en randzaken en het zicht op  de dingen van boven verliezen.  

Op donderdagavond hebben wij in onze gemeente een Bijbelstudie waarbij ik met een vast groepje elke week een stuk van het evangelie van Johannes behandel. Op dit moment zitten we in de hoofdstukken 15 & 16, waar het gaat over de Heilige Geest, zijn functie en zijn werk. Met name als getuige van de Waarheid dat Jezus Heer is en dat zijn boodschap en zijn goede nieuws waar zijn. 

In dat verband kwamen we met elkaar te spreken over het zelf getuigen van je geloof. Er werd toen gezegd dat dit soms best lastig is. Niet zozeer, omdat we ons schamen voor ons geloof, of omdat we er niet over zouden durven praten, of omdat we niet zouden weten wat we moeten zeggen. Dat speelde niet. Het ging meer over de vraag: hoe getuig je in verschillende situaties en verschillende contexten? Want je wilt niet provoceren, je wilt soms de lieve vrede bewaren, maar je wilt bovenal natuurlijk mensen bereiken. En tja, als je de verkeerde ingang neemt of het net verkeerd zegt, dan stoot je misschien wel iemand af. Dat wil je niet.

Maar dan is belangrijk om te begrijpen wat Jezus zegt. In Johannes 15: 26 & 27 zegt hij tegen zijn discipelen namelijk: 'waneer de pleitbezorger komt die ik van de Vader naar jullie zal zenden, de Geest van de waarheid die van de Vader komt, zal die over mij getuigen. Ook jullie moeten mijn getuigen zijn, want jullie zijn vanaf het begin bij mij geweest.' Dus vertel maar je eigen verhaal, zegt Jezus. Getuig van wat jij hebt meegemaakt met de Heer en dan zal de Geest ook getuigen. Naast jou, door jou en met jou. De Geest ondersteunt ons getuigenis. Bijzonder, hè. 

En dat betekent dat je kan nadenken over tactieken en dat je in je hoofd alvast kan uitdenken wat je wilt gaan zeggen en hoe je het wil gaan brengen, maar dat dat dus uiteindelijk niet belangrijk is. Getuigen is het delen van je eigen geloof samen, naast en door de Heilige Geest. En als je dat doet, dan zal dat soms aanstoot geven en soms ingang vinden. Hoe je het ook brengt, of dat nu voorzichtig en doordacht is, direct, met een omhaal, of met een kwinkslag. Dat maakt daarbij niet uit. Dat is niet in onze handen. Het is onze opdracht om te getuigen en de Geest zal de rest doen.

Zaterdagavond was er een Kerst Sing-In in Delfzijl om alvast in de stemming te komen voor de feestdagen. Dit soort zangavonden zijn er natuurlijk veel in Nederland in deze tijd van het jaar, maar voor Delfzijl was dit de allereerste keer. Het was een project van de gezamenlijke kerken van onze plaats opgezet via het interkerkelijke samenwerkingsverband. 
​

​Organiseer je echter zoiets voor het eerst dan is dat heel spannend, want hoe zal het uitpakken? Zal alles gaan zoals je dat gepland had en komt dat wat je voor ogen had uit de verf? Bovendien, zullen er überhaupt mensen komen of zit je dadelijk na al je voorbereidingen, met een (half)lege zaal?

Gelukkig ging het allemaal goed en kunnen we zeggen dat het een succes was. Er waren ongeveer 400 bezoekers, ondanks dat het weer niet al te best was die avond. De muziek was goed, de koren en de samenzang klonken geweldig en de techniek deed zijn werk naar behoren. Daarnaast waren er tussendoor een paar kleine toespraken, die de mensen vertelden van het licht van de wereld. Zo mochten we alvast een voorschot nemen op Kerst en mocht de boodschap klinken van  Jezus die gekomen is om licht te brengen in de duisternis. De Heer heeft ons zo zaterdagavond rijk gezegend. 

Het was dus een geslaagde avond en hoewel ik slechts een kort woordje heb mogen spreken en niet in de organisatie meewerk, is het wat mij betreft voor herhaling vatbaar. Ik had het gevoel dat wij als christenen uit verschillende kerken samen mochten komen en voor even gezamenlijk de Kerk van Delfzijl mochten zijn.

Op mijn youtube-site tref je een korte impressie van deze avond aan. Klik hier om daar naar toe te gaan. ​

Morgenavond is er in Delfzijl een Kerst Sing-In georganiseerd door de gezamenlijke kerken, om zo alvast in de stemming te komen voor Kerst. Deze Sing-In vindt plaats in de Evenementenhal in de haven en begint om 20:00 uur (inloop vanaf 19:00 uur). De avond draait natuurlijk om zang en muziek, maar er mag ook een klein woordje gesproken worden tussen de bedrijven door. En een van de sprekers ben ik. 

Het wordt best spannend, want ik heb van de organisatie ongeveer vijf minuten gekregen en dat is niet veel. Althans voor mij, zoals velen weten die mij kennen! Ik heb er in ieder geval zin in en hoop en bid dat het een mooie avond mag worden; een avond waar opnieuw weer de boodschap van Jezus, de Verlosser die naar de wereld kwam om mensen te redden, in zang, muziek en gesproken woord mag worden doorgegeven. 

Hopelijk tot morgenavond!

De Heer zegent onze gemeente met dopelingen en afgelopen zondag mochten wij daarom opnieuw een doopdienst hebben. Dit keer de doopdienst van onze zuster Nelly Bilder. Zij is al vele jaren bij ons in de gemeente waarbij ze meeleeft en volop meewerkt. Ze is kortom een van ons, een oprecht kind van de Heer. Toch kwam zij tot nu toe nooit tot de stap van de doop. De Heer bleef echter roepen en op 3 december 2017 was onze zuster toe aan de overgave in het water van de doop. 

Hier vind je het filmpje van de doop zelf. Wil je naast de doop ook het getuigenis van Nelly zien, dan kun je doorklikken naar mijn youtube-kanaal 'de dominee spreekt,' waar een uitgebreider filmpje te vinden is van de dienst. Dat kan hier.