Bij het kruis...

Vanochtend mochten de kinderen in de dienst iets van hun leven bij het kruis brengen en het er aan spijkeren. Iets moeilijks als een zonde, maar ook iets moois, iets waarvoor je dankbaar was, iets waar je zorgen om had, bedenk het maar.

Er werd bij uitgelegd dat je in je leven veel kunt meemaken en dat lang niet alles goed te begrijpen of makkelijk te dragen is. Ook niet als kinderen. Toch mogen we geloven dat God alles gebruikt om uiteindelijk iets moois te maken dat goed is in ons leven. 
Net als bij het bakken van een cake: de ingrediënten op zichzelf zijn lang niet allemaal lekker - want wie lust er nou een rauw ei bijvoorbeeld of een handjevol bloem? - maar doe je alles bij elkaar en bak je het in de oven, wordt het toch een lekkere cake. 

Zo is het ook in ons leven als christenen. God doet er iets mee. Dat mogen we blijven geloven en daarom mogen we ook ons hele leven in goede en slechte momenten bij de Heer brengen. Immers 'wij weten,' zoals Romeinen 8: 28 zegt, 'dat voor wie God liefhebben... alles bijdraagt aan het goede.'