Een trouwdienst.

Vanmiddag had ik een trouwdienst. Het was niet de eerste en het zal, Deo volente, ook niet de laatste zijn. Toch is het iedere keer geweldig om mee te maken dat mensen die stap zetten.

Ik was in deze dienst vrij om een Bijbelgedeelte te kiezen voor de overdenking en ik had uiteindelijk gekozen voor het gedeelte van een drievoudig snoer uit Prediker 4. Het is een bekend gedeelte, zeker in trouwdiensten, maar het paste zo mooi bij het verhaal van dit bruidspaar. Ik kon aan de hand daarvan zo goed uitleggen dat God er altijd is en dat hij ons leven en onze relaties wil versterken, ook in het huwelijk. Want helaas, dat is de werkelijkheid waar ik als voorganger vaker tegenaan gelopen ben, op dit punt gaat het (ook bij christenen) soms enorm fout. En daar waar mensen de weg van God voor hun huwelijk loslaten, komen problemen. In sommige gevallen leidt het zelf tot scheiding en dat is zo verdrietig voor iedereen.
 
Daarom is het zo belangrijk om de boodschap van Prediker 4 met elkaar te delen en om God de plek te geven die hem toekomt, ook in het huwelijk. Als echtpaar mag je  samen steeds op zoek naar de wil van de Heer en naar zijn zegen. Zovele christenen hebben dat op hun huwelijksdag ook bewust gedaan in hun trouwdienst toen ze een zegen van de Heer vroegen. Maar dat was niet eenmalig. Dat mag iedere dag weer inhoud krijgen, zodat het koord in drie strengen sterk mag zijn.

Uiteindelijk was het vanmiddag een heel geslaagde middag en was het bruidspaar, samen met de directe familie, erg tevreden over alles. 
Als bedankje mocht ik een van de bossen bloemen meenemen die de kerk versierden. Daarmee mocht ik Deborah een groot plezier doen. Het is een enorme bos, maar wat staan ze mooi!