Familie

Gelovig zijn betekent ook onderdeel zijn van de familie, het gezin van God. We noemen elkaar immers niet voor niks 'broeders en zusters' en God 'Vader'. Zoals het al in Efeze 2 staat geschreven: 'Zo bent u dus geen vreemdelingen of gasten meer, maar burgers, net als de heiligen en huisgenoten van God.' Huisgenoten, gezinsgenoten, familieleden van God, dat zijn wij.

De afgelopen tijd mocht ik dat ook weer zien. Als gemeente te Delfzijl mochten we samenwerken als familie in het dienen van God en de stad. We werkten in diaconale en evangeliserende activiteiten als eenheid, we maakten samen diensten waarin Jezus geëerd werd als Heer en Koning van ons leven en waarin de goede boodschap van redding klonk, we deelden van de nood, maar ook van de vreugde in onze levens. Zo waren we en zijn we familie van de Heer. Dat is waardevol. Zeker als je - zoals veel voorgangersgezinnen - je geboortegrond verlaat en rondtrekt door het land naar vreemde oorden. Dan helemaal krijgt dit waarde en diepte. Dan krijgt het echt betekenis dat we Gods familie zijn, als je biologische familie niet zomaar om de hoek woont.

Niet dat het trouwens altijd koek en ei is, want dat is ook weer niet zo. Net als in iedere familie en in ieder gezin is er ook bij ons wel eens onenigheid en gaan er wel eens onderling dingen fout. Ook dat herken ik als praktische realiteit in mijn eigen leven. Ik schiet te kort, anderen naar mij en wij naar elkaar. Er is wel eens ergernis, er is wel eens boosheid en frustratie. Dat is ook niet erg, zolang we daar op een christelijke manier mee omgaan, zolang we ook daarin de gezindheid van Christus laten zien.
De Bijbel is daarin heel reëel. In Efeze 4: 3 lezen we: 'Span u in om door de samenbindende kracht van de vrede de eenheid te bewaren die de Geest u geeft...' Span u in, dat betekent dat het niet vanzelf gaat. Hiervoor in vers 2 heeft Paulus het zelfs over 'verdraag elkaar uit liefde'... En inderdaad, soms moeten wij elkaar verdragen in liefde.
En als er echt wat is, spreek het dan uit, vergeef waar nodig, belijd je fouten waar dat kan en ga weer met elkaar verder in en uit de liefde voor Christus. Ook dat is familie zijn. Jezus zegt in Matteüs 6: 14 & 15: 'Want als jullie anderen hun misstappen vergeven, zal jullie hemelse Vader ook jullie vergeven. Maar als je anderen niet vergeeft, zal jullie Vader jullie je misstappen evenmin vergeven.' 
Dat is geen goedkope genade, maar een duurbetaalde geloofswaarheid, betaald met het bloed van Jezus. Zo leven in vergeving naar elkaar begint bij het delen, uitspreken, belijden en bekeren, maar dan ook weer verder gaan en vergeven.

En dat is iets dat wij allemaal moeten leren in het gezin van God, ook ik. Want soms zijn we degene die om vergeving moet vragen, die moet belijden en moet keren, en soms moeten wij vergeving schenken en niet langer vasthouden waar de pijn ligt. Zo zijn wij het gezin van onze Heer. Is dat altijd makkelijk? Nee, zeker niet. Maar het is een opdracht, want wij zijn Gods familie.