Gemeente zijn is mensenwerk

Wellicht lees je de titel van dit stuk en denk je onmiddellijk dat ik het bij het verkeerde eind heb. Immers gemeente zijn is toch Gods werk! Hij heeft het Lichaam ingesteld en Christus is ons hoofd. Hij werkt erin en erdoor. Hoezo is het dan mensenwerk?

Ik kan alleen maar zeggen: gelijk heb je! De Gemeente van Christus in deze wereld is het wonderlijke werk van God. Al 2000 jaar verkondigt zij de dood van de Heer en zijn opstanding en is zij een licht voor de wereld. Als dat niet Gods werk is, dan weet ik het ook niet meer.
Maar... de gemeente is ook mensenwerk, want God kiest ervoor om zijn gemeente door mensen heen te bouwen. En dat is bijzonder en zegenrijk in zichzelf, maar ook best een uitdaging. Daar wil ik eerlijk over zijn. Onze kerken en gemeentes worden gerund, geleid en bemensd door mannen en vrouwen zoals jij en ik. Mensen die vol passie en inzet, gedreven door de Heer hun werk doen, maar die desalniettemin onvolmaakte mensen zijn en blijven. Daarom kan het voorkomen dat het soms fout gaat. Meestal, zo heb ik geleerd met de jaren, niet bewust. De meeste broeders en zusters in geloof willen het goede doen. Maar ja, het komt niet altijd zo uit de verf. Dan heb je een gesprek en dan zeg je net het verkeerde. Of je hebt een goed idee, maar je vergeet dat goed te communiceren. Of je maakt gezamenlijk een dienst en het komt dan toch niet uit de verf zoals je dat wel voor ogen had. Het mislukt.

Uiteraard mag je het daar over hebben met elkaar. Elkaar aanspreken op zaken die niet goed gaan hoort bij een geestelijk volwassen leven, alleen zo kun je groeien, evenzo het toegeven dat iets mislukt is en indien nodig daar ook vergeving voor vragen (en krijgen!). Maar laten we niet te hard oordelen. Ik merk dat we daar soms helaas wel een handje van hebben. Dan gaat iets niet goed, of er is iets aan te merken en dan sabelen we elkaar neer met een hardheid waarvan de wereld zonder God nog staan te kijken. Kijk fout is fout, maar heel veel wat niet goed gaat is niet kwaadaardig. Het is gewoon het menselijk falen uit menselijke onvolkomenheden. Het zijn mislukkingen en bij mislukkingen en miskleunen is liefde voor elkaar en werken aan verbetering vruchtbaarder dan harde veroordeling. Dat zet meer zoden aan de dijk dan met gestrekt been erin gaan.