Laat de zondag een feestdag zijn.

Nee, dit is geen pleidooi voor de heiliging van de zondagsrust.
Dit is een pleidooi  om de zondag weer een echte feestdag te laten zijn; een dag van vreugde, een dag voor de Heer.

Aanleiding hiervoor is een uitspraak  van een zuster die haar verlangen hierover deelde. 
Want wat doen wij christenen nog op zondag? Is dit voor ons nog een dag apart gezet, of is dit een dag zoals alle anderen aan het worden? En dan niet in de zin van wat niet mag en moet, maar meer: welke plaats heeft deze dag in onze levenspatroon? Vieren we de zondag met kerkgang, daarna met gebak bij de koffie (bijvoorbeeld) en 's middags een leuke activiteit met het gezin? Maken we er echt wat van, zodat wij aan elkaar en aan onze (klein)kinderen van kleins af aan meegeven: wat een fijne dag, de dag voor de Heer!

Ik denk dat we dit snel vergeten als christenen, mede ook als gevolg van het feit dat onze onchristelijke maatschappij de zondag meer en meer als een gewone dag ziet. Daar ga je ongemerkt zo in mee. Immers als we al naar de kerk gaan, is de zondag daarna vaak een dag die we vol plannen met bezoekjes, dingen die zijn blijven liggen en ook nog moeten. Of we zinken uitgeput van alles op de bank neer en doen verder niets meer. En als dat is hoe jij met de jouwen de zondag wil vieren als feestdag: doe dat vooral. 
Maar laat het niet gebeuren dat het moet, dat het een dag van verplichtingen is, of dat je iets doet uit gebrek aan beter. Vier de dag van de Heer, wees blij en verheug je over je geloof. Zoek de gemeenschap van geloof op, geniet van een dag met elkaar als gezinnen en families en zet de zondag in die zin voor de Heer apart.

Wat zou het toch mooi als we dat steeds meer gingen doen en dat we zo aan ieder, met name aan onze kinderen en jonge mensen, meegeven dat de zondag een leuke en mooie dag is, een feestdag voor de Heer. Een dag om naar uit te zien, elke week weer.