Niet alleen zegen

Het is verleidelijk en makkelijk om alleen te spreken over de grote successen van ons geloof en onze wandel met God. Wanneer de zegen van de Heer op ons rust en we de zegen van Hem op ons werk mogen zien, dan mogen mensen dat weten, dan delen we dat graag met anderen, want dat is het beeld dat we wel willen uitstralen. 

Maar het leven in dienst van de Heer is lang niet altijd makkelijk. Dat hoeven we niet onder stoelen of banken te steken. Sterker nog, dat moet we niet doen, omdat het anders afbreuk doet. Als ik namelijk alleen maar deel van alles wat goed gaat en van hoe mooi het is om Christus te dienen, dan kan een ander die strijd ervaart in zijn of haar weg met de Heer daardoor ontmoedigd worden. Of - nog erger - denken dat hij of zij iets verkeerd doet. Dat er iets niet deugt aan zijn of haar geloof. Immers anders zou de Heer dat toch ook zegenen met succes en resultaat?

Dan doen we de waarheid geweld aan. Ik geloof dat we daarom naast elkaar mogen staan staan op de bergen én in de dalen. We mogen delen van geluk, maar ook van verdriet, van succes, maar ook van falen. Zo kunnen we elkaar bemoedigen en opbouwen, zo kunnen we ook naar elkaar toe getuigen van hoe God nooit loslaat wat Hij begon en dat na falen ook weer een nieuwe kans, een nieuwe weg gevonden kan worden.

In dat kader wil ik iets met jullie delen. Gisteren stonden wij weer op straat in Delfzijl om het evangelie van Jezus te delen met mensen. We stonden er met het doel om de liefde van God te laten zien. En God bracht mensen naar ons. Toch was delen niet eenvoudig. We merkten de weerstand. Mensen wilden het niet horen, sloten zichzelf op, of liepen weg zo gauw we bij een kopje koffie in gesprek kwamen over Gods liefde. Ik zei dat ook tegen mijn vrouw Deborah: hoe ik het gevoel had dat we door zware, harde grond aan het ploegen waren, dat we niet veel ruimte hadden of ingang. Zij beaamde dat. Toen ik thuis was, was ik dan ook helemaal gesloopt en totaal op. 

En toch - ik zat daar vanochtend vroeg nog even op te reflecteren terwijl ik God zocht - toch denk ik dat God wel zijn weg gaat. Wij moeten simpelweg blijven volgen. Ook in ons falen, ook in onze strijd en moeite, kan God werken. Ik moet vaak denken aan een uitspraak van een broeder die ik jaren geleden hoorde zeggen: 'God kan met een kromme stok een rechte slag maken.' En zo is het. Als wij gehoorzaam doorgaan en ons willen laten gebruiken kan Hij door ons heen meer dan wij denken. Ook door weerstand, ook door vijandigheid, ook door geestelijke strijd en zelfs door ons falen heen. Ik bid dan ook dat wij in alle gebrekkigheid en strijd een zegen hebben mogen zijn gisteren, in de wetenschap dat Hij ermee zal doen wat Hij doen wil. Niets houdt Hem tegen!

Dat geeft mij rust, maar dat mag ook jullie rust geven. Je hoeft niet altijd te schitteren, niet altijd de zegen rijkelijk te zien of te ervaren of van je werk te zien druppen. Ook in ons falen en door onze strijd kan God werken. Als wij ons maar willen laten gebruiken en ons in gehoorzaamheid aan Hem willen overgeven. Wat een fijne gedachte.