Op verzoek

Dit blog is een blog op verzoek.
Gisterenavond hadden we namelijk Bijbelstudie in onze gemeente en de aanwezigen vroegen mij of ik in een kort en bondig blogje, datgene dat we bespraken kon weergeven. Dan konden ze het nog eens nalezen. 
Dus bij deze...

Het ging gisterenavond over Gods wil en hoe God handelt in onze werkelijkheid. We kwamen met elkaar te spreken over hoe mensen die God niet kennen, soms daarbij God verwijten maken.
'Als God een goede God is, waarom is dan...?'
'Als God werkelijk God is waarom voorkomt hij dan niet dat...?'
'Het is Gods schuld dat...'

Ik mocht toen uitleggen dat ik denk dat God inderdaad alles kan en alles in zijn hand houdt, maar dat hij ook uit vrije wil zijn eigen almacht heeft beperkt. Beperkt om ons vrijheid te geven. Vrijheid, zodat wij hem kunnen liefhebben. Immers ware liefde veronderstelt vrijheid om lief te hebben. 
Met die vrijheid kunnen wij echter niet omgaan, zo blijkt keer op keer, en dat heeft voor héél veel kwaad gezorgd in deze wereld. Van al het kwaad dat in deze wereld is mijns inziens het overgrote deel door ons mensen is veroorzaakt en/of te herleiden is tot ons en de keuzes die we maken. God daarvan de schuld geven is onterecht. Het is onze schuld. Dat is hoe wij onze van God gegeven vrijheid misbruiken.

Had God dan niet anders de wereld kunnen maken? Ja, dat had gekund. God is God, hij kan alles, dus dat ook. Maar God heeft daar niet voor gekozen en dat mag hij doen, want hij is God. Het is echter onterecht om God en zijn wil verantwoordelijk te houden voor kwaad en lijden of hem de schuld te geven. Immers: 'de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door hem die haar daaraan heeft onderworpen (Rom. 8: 20).' En die 'hem' is niet God, maar de mens die zondigde. Zondigde door de vrijheid die God ons gaf te misbruiken voor onszelf.