Petrus

In deze veertigdagentijd lezen wij als gezin, voordat de dag begint, samen met elkaar het lijdensverhaal van Jezus uit de Bijbel. We praten daar dan even over en we bidden samen voor de dag.
Vanochtend lazen we van de verloochening van Jezus door Petrus. Het begint allemaal met de uitspraak van Jezus waarin hij aangeeft dat al zijn leerlingen hem in de steek zullen laten en dat dit  de vervulling zal zijn van een profetie uit het Oude Testament. Daarop claimt Petrus dat dit wellicht voor de rest geldt, maar niet voor hem: hij zal voor Jezus sterven! Waarna de onheilspellende en profetische woorden van Jezus klinken: 'nog voor de haan twee kraait, zul jij me drie keer verloochenen.'  

We kwamen daarover in gesprek en de vraag was: had Petrus dit nou ook anders kunnen aanpakken? Hij blies immers wel heel hoog van de toren dat hij het zelf wel even zou doen. Dat hij het beter wist dan de Heer.
Een van onze kinderen zei toen dat Petrus het wellicht anders had kunnen doen door, in plaats van zichzelf op de borst te slaan en op zijn eigen kunnen te vertrouwen, op de Heer te vertrouwen. In plaats van denken en roepen 'ik doe dat wel even,' had Petrus beter kunnen roepen: 'o Heer, help mij, ik heb u nodig.' 

En dat hebben we toen ook met elkaar gedaan. We zijn in gebed gegaan en hebben de Heer gevraagd of hij ons vandaag wil helpen. Dat we een dag mogen ingaan waarbij we niet op ons eigen kunnen zullen vertrouwen, maar dat we zullen bouwen op hem en zullen vertrouwen dat hij voor het ons kan doen. Juist ook als wij het zelf niet zouden kunnen. Dat is leven in geloof, dat is leven door Jezus.