Een belangrijk en steeds weer terugkerend onderdeel van het werk van een voorganger is het raadswerk, met name de raadsvergaderingen. In onze gemeente hebben wij twee keer per maand zo'n vergadering.
Gisterenavond was het dan ook weer zover. Bijzonder was dit keer dat we een nieuwe broeder mochten welkom heten in ons midden die begon aan wat wij noemen een snuffelstage. Wij hebben deze stage jaren geleden ingevoerd. Reden hiervoor was dat ook bij ons maar moeizaam nieuwe mensen voor de raad kunnen worden gevonden. We dachten toen: als we nou eens mensen vragen om eens te komen kijken, te 'snuffelen', misschien dat dit helpt om de drempel te verlagen. En we hebben ontdekt in de praktijk dat dit ook zo werkt. Hoe dan ook, gisterenavond hadden we dus een nieuwe broeder die zo'n stageperiode inging. En hij viel gelijk met de neus in de boter, want we hadden een best volle en ook op punten zware agenda. Aan het einde van avond vroeg ik hem hoe hij het allemaal ervaren had? Hij gaf aan dat er altijd wel iets is om over te praten en dat je altijd bezig blijft als raad. Zoveel was hem duidelijk. Maar dat het hem daarbij wel opviel hoe verschillend de meningen kunnen zijn ook binnen de raad. Dat zie je vanuit de gemeente vaak niet. Bijzonder vond hij dat. Maar wat hij nog bijzonderder vond was dat wij als raad dan toch tot gezamenlijke besluiten en standpunten kwamen. Dat raakte hem. Wij gaven daarop aan dat dit ook onze taak is en onze verantwoordelijkheid als raad. Dat God ons hiervoor geroepen heeft. Dat leest misschien vroom, maar zo voelen we dat. Toen ik naar huis liep moest ik hier nog aan denken. Al jaren en jaren doe ik raadswerk en het lijkt soms welhaast vanzelfsprekend. Maar een nieuwe, frisse blik bepaalde mij er opnieuw weer bij dat dit het helemaal niet is. Het is toch bijzonder dat de Heer zoveel verschillende mensen, met zoveel verschillende achtergronden en zoveel verschillende ideeën, leeftijden en ga zo maar door, samenbrengt en roept om zijn Gemeente te dienen. Eigenlijk gaat dit natuurlijk op voor de hele gemeenschap van geloof, de Gemeente van Jezus: hoe verschillend ook, we zijn samen op weg. Of zoals 1 Kor. 12: 12 & 13 het zegt: 'Een lichaam is een eenheid die uit vele delen bestaat; ondanks hun veelheid vormen al die delen samen één lichaam. Zo is het lichaam van Christus. Wij zijn allen gedoopt in één Geest en zijn daardoor één lichaam geworden, wij zijn allen van één Geest doordrenkt, of we nu Joden of Grieken zijn, of we nu slaven of vrije mensen zijn.' Het is niet ons eigen kracht, het is niet onze eigen kunde, maar het werk van de Geest die dit alles mogelijk maakt. Ik hoop en bid dat dit altijd zo zal blijven, ook in Delfzijl.
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
Roelof HamTheoloog, voorganger en auteur. Archieven
Juni 2023
|