Stille week 2019 - Lukas 22: 39-65

Als Jezus wordt uitgeleverd en verraden door Judas, dan is het moment van de macht van de duivel daar: 'dit is het uur van de macht van de duisternis (vers 53).' Het kwaad, de satan, heeft de macht gegrepen en hij gebruikt, zoals zo vaak, gewillige mensen om zijn plannen te verwezenlijken. 

De mensen om Jezus heen, schieten op dat moment van duisternis hopeloos tekort. Ze falen. Eerst al in Gethsemané op de Olijfberg. Daar roept Jezus hen op om ook te bidden net als hij. Opvallend daarbij vind ik dat hij hen vraagt te bidden: 'dat jullie niet in beproeving komen.' Jezus weet wat gaat komen en weet wat het betekent als de duisternis en het kwaad de macht grijpen. Hij gaat daarom in gebed voor zichzelf en bidt dat hij niet in beproeving hoeft te komen (vers 42), maar hij roept ook zijn discipelen op hetzelfde te doen. Alleen zij schieten te kort. Het feestmaal van even daarvoor heeft hen slaperig en voldaan gemaakt. Ze vallen dan ook in slaap in de stilte en de rust van de Olijfgaard. Ze schijnen niet te beseffen wat er gaat komen. Ze falen.
Even later, als de horde onder leiding van Judas Jezus arresteert, is het Petrus die denkt dat geweld de oplossing is: hij hakt er met zijn zwaard op los. Voor Jezus echter is geweld nooit de oplossing. Zeker nu niet. Gehoorzaam God volgen en hem zoeken om zo zijn weg te volbrengen is nu het devies. Jezus roept zijn leerling dan ook tot de orde (vers 51). Opnieuw falen.
En dan wordt vervolgens dit falen in zijn diepste aard geïllustreerd in de verloochening van Petrus. Als degene die later de leider zal worden van de leerlingen, is hij het die het falen van de volgelingen belichaamt als hij tot drie keer toe zijn Heer verloochent. Falen op falen op falen. Het is niet gek dat we lezen dat Petrus bitter huilde toen hij zich dat besefte (vers 62).

Het falen waar we hier over lezen, is denk ik voor ons herkenbaar. Ook wij falen als mensen immers in ons leven. Ook in ons geloof schieten we tekort. Niet altijd zijn wij immers bakens van heiligheid, vertrouwen en volharding. Vaak is er ook in ons zonde die volgt op verleiding. Vaak is er ook in ons het gebrek aan gehoorzaamheid, het gebrek aan vertrouwen. Vaak is er ook in ons het niet kunnen of willen doorzetten en volharden.
En toch, dat is het mooie van het Paasverhaal en de lijdensgeschiedenis van onze Heer, God geeft het niet op, Jezus geeft ons niet op. Hij gaat de weg van het kruis voor ons falen. Hij maakt het recht met God en brengt verzoening voor ons. Houd, wat dat betreft, de discipelen van Jezus maar voor ogen. Voor Petrus en de andere 10 is er nog een toekomst. Hun falen heeft in Christus niet het laatste woord. Ze zullen nog de Heer dienen en grootse dingen voor hem mogen doen, omdat Christus hun falen aan het kruis wegdroeg. Omdat er vergeving is voor hen. En evenzo is er vergeving voor ons en ons falen. Prijs de Heer!

  

---