Anderhalve meter naastenliefde.

Als ik dit schrijf zit ik alleen in een stille kamer. Ik heb net mijn ontbijt genuttigd terwijl de zon opkomt. Buiten is de hemel strakblauw, er is geen wolkje te bekennen. Normaliter vind ik deze tijd van het jaar heerlijk; zo tegen het einde van maart snak ik naar de eerste echte voorjaarszon na de duisternis van de winter. Dit jaar is dat echter anders.
Mooi weer betekent namelijk, zo zie ik overal, dat mensen er op uit gaan ook nu het Corona-virus door de wereld en ons land waart. Ik zie de foto's en beelden voorbijkomen van drukke stranden, parken en bouwmarkten. Van social distancing en jezelf zoveel mogelijk isoleren is bij degenen die dit doen geen sprake. Nu het vandaag weer mooi weer lijkt te worden, vrees ik voor een herhaling van gisteren.

En let wel, ik schrijf heel bewust dat ik hiervoor vrees, want dit gedrag brengt niets goeds. Ik snap ook werkelijk niet waarom mensen dit doen. Is het omdat je niet binnen kunt zitten en het vervelend vindt dat jij even niet naar buiten kunt? Dan kan je toch ook in je tuin of op je balkon gaan zitten met een kop thee of koffie. Of is het omdat jij je kop in het zand steekt en jezelf vertelt: 'het valt wel mee'?

Jezus zei: 'Heb je naaste lief als jezelf en God boven alles.' Ook zei hij: 'Niemand heeft groter liefde dan dat hij zijn leven opoffert voor een ander.' Hij voegde in zijn bestaan de daad bij het woord: hij was er voor anderen, cijferde zichzelf weg en gaf letterlijk zijn leven aan het kruis voor het kwaad van jou en mij. 
Nu wordt er van ons gevraagd om ons te houden aan een paar toch niet al te ingewikkelde voorschriften om zo onze zwakken en ouderen te beschermen. Er wordt gevraagd dat jij dat offer wilt brengen voor je naaste. En wat doen wij, wat doe jij als christen?

Gelukkig zijn er ook genoeg mensen die wel anders zijn en doen. Ons gezin behoort tot de risicogroep en wij krijgen regelmatig telefoontjes en kaarten van mensen die vragen hoe het gaat en of we hulp nodig hebben. Ontzettend lief en een duidelijk teken van naastenliefde. Ook hebben wij een lieve vriendin die voor ons boodschappen doet en naar de apotheek gaat. Dat doet mij geloven dat we dit kunnen volbrengen en dat we dit samen kunnen oplossen als we dit willen. Er is nog liefde voor de naaste en velen willen het offer wel brengen. 

Ik hoop jij ook.

Onthoud dat als jij je isoleert en houdt aan wat wordt voorgeschreven je daarmee kan voorkomen dat verderop in de keten van besmetting iemand op de IC komt te liggen. Onthoud dat jij, door je te houden aan de voorschriften ervoor kan zorgen dat onze ziekenhuizen het aan kunnen. Onthoud dat je misschien wel het leven redt van iemand die niet ziek wordt, omdat jij het offer brengt. Misschien wel dat van je oma of opa, je vader of moeder, je broer of zus. Misschien wel dat van mij, want ook ik hoor bij de risicogroep.

Echte naastenliefde is op dit moment social distancing, zoals van ons gevraagd wordt, want naastenliefde wordt in onze tijd gemeten in meters en de ultieme vorm daarvan is minimaal anderhalve meter.

​